1148442161

39

Ocena stateczności wyrobisk korytarzowych...

W wyrobisku korytarzowym W-269b (rys. 11, rys. 13 i rys. 15) maksymalne przemieszczenia całkowite w stropie wyniosły 2,66-10'³ m (wariant 1 obciążenia), 3,38-10'³ m (wariant 2 obciążenia) i 3,19-10 ³ m (wariant 3 obciążenia). W spągu przemieszczenia osiągnęły większe wartości, odpowiednio: 1,01-10'¹ m dla wariantu

1    obciążenia, 7,18-10² m dla wariantu 2 obciążenia i 7,59-10'² m dla wariantu 3 obciążenia.

W wyrobisku korytarzowym N-3 (rys. 12, 14 i 16) przemieszczenia całkowite w stropie osiągnęły dla wariantu 1 obciążenia 1,42-10'³ m, dla wariantu 2 obciążenia 2,19-10'³ m, a dla wariantu 3 obciążenia 1,70-10 ³ m. W spągu wartość przemieszczeń wyniosła odpowiednio: 8,04-10'² m (wariant 1 obciążenia), 5,84-10'² m (wariant

2    obciążenia) i 6,98-10'² m (wariant 3 obciążenia).

Całkowite przemieszczenia warstw skalnych w ociosach wyrobisk korytarzowych są największe, gdy maksymalna składowa naprężenia poziomego cr_H działa prostopadle do dłuższej osi wyrobiska (wariant 1 obciążenia). W wyrobisku W-269b maksymalne przemieszczenia całkowite osiągnęły wartość 5,60-10‘² m, a w wyrobisku N-3: 1,70-10'² m.

Podsumowanie

Analizy numeryczne dla modelu sprężysto-plastycznego górotworu i dla trzech wariantów rozkładu pola naprężeń poziomych w rejonie szybu R-XI w kopalni Rudna pozwoliły porównać zachowanie się stateczności wyrobisk górniczych T,W-269 i N-1,2,3 w trzech odmiennych warunkach geomechanicznych, panujących w górotworze.

Obliczenia numeryczne wykazały, że koncentracja naprężeń średnich wokół wyrobisk kopalnianych W-269b i N-3 zależy od kąta zawartego między kierunkiem działania największej składowej naprężenia poziomego cj_h i dłuższą osią wyrobiska górniczego. Największa koncentracja naprężeń wokół wyrobisk korytarzowych (w obrębie naroży stropu i ociosów w wyrobiskach) wystąpiła, gdy naprężenia poziome <7_H działały prostopadle do dłuższej osi wyrobisk.