120139519

SYSTEMY I SIECI KOMPUTEROWE 73

—    Nie startować w pojedynkę. Każdy duży system komputerowej obsługi procesów bibliotecznych ma taki gąszcz niuansów, że nie ma w Polsce ani jednej biblioteki, która byłaby w stanie w sensownie krótkim czasie rozgryźć go w skali umożliwiającej pełne i twórcze wykorzystanie. Niezbędny jest udział w międzybibliotecznym podziale pracy w ramach większego projektu. Skompletować sobie dobrych doradców;

—    Uchwycić się światowych standardów i światowych potentatów. Nie opierać się na sprzęcie firm małych, które łatwo mogą się rozpaść, tak jak niedawno zakończyły swój piękny, ale krótki żywot, przesławne NeXt-y. Nie istnieje na świecie ani jeden producent, ani jeden rodzaj platformy sprzętowej, ani jedno oprogramowanie, które byłoby w stanie spełnić wszystkie Wasze oczekiwania. O sprzęcie krajowej produkcji (serwery tranzakcyjne w technologii RISC) możemy na razie tylko pomarzyć. Zapomnieć o komputeryzacji dużych bibliotek na podstawie sieci Novell! Nasz system musi widzieć każdą sieciową bibliotekę na świecie i każda sieciowa biblioteka musi widzieć nas. W zakresie oprogramowania dla bibliotek jeszcze bardzo dużo musimy się nauczyć, zanim sami zaoferujemy światu dojrzałą technologię. Stopień opanowania zarówno przez bibliotekarzy, jak i informatyków przyjętego przez biblioteki kupujące system VTLS, a następnie przez Bibliotekę Narodową formatu wymiennego USMARC jest na razie skandalicznie niski. Jak ognia unikać zakupu i instalacji systemu oferowanego pod złudnym hasłem „małe jest piękne, tańsze i lepsze”. Dotyczy to oprogramowania dla biblioteki, sprzętu komputerowego, jak i sprzętu telekomunikacyjnego;

—    Uchronić kwalifikowaną kadrę przed ucieczką do lepiej płatnej pracy. Warto wszystkim uświadomić, że w chwili pisania niniejszego szkicu informatyk wprost po studiach, ale z biegłą znajomością języka angielskiego i administrowania systemami wielodostępnymi bez kłopotu znajduje pracę w dużym mieście za ok. 10 min zł miesięcznie. Ten sam problem, choć w nieporównanie mniejszej skali, dotyczy już również bibliotekarzy. Wobec znanego powszechnie poziomu płac w sferze budżetowej stworzenie dobrego i rozumiejącego się zespołu mieszanego składającego się z bibliotekarzy i informatyków graniczy niemal z cudem;

—    Spektakularnie zakończyć pierwszy projekt;

—    Nieustannie rozwijać system. System, w który przestanie się inwestować choćby przez jeden rok, zaczyna umierać w sposób naturalny i to bardzo szybko.

Propozycja kolejności wydatków inwestycyjnych

—    Zamówienie sprzętu produkowanego na indywidualne zamówienie (routery, centrale komutacji pakietów, konwertery ISDN-LAN). Ten rodzaj sprzętu musi być niezależny od kupowanego oprogramowania bibliotecznego i sprzętu komputerowego;

—    Wybór i zamówienie oprogramowania bibliotecznego;

—    Zamówienie sprzętu komputerowego zgodnie z sugestiami dostawcy oprogramowania;