1492316417

-    ochrony wód w rozumieniu ochrony ekosystemów wodnych i ekosystemów lądowych z nimi związanych,

-    wykorzystania wód dla zaspokojenia potrzeb społecznych, przemysłowych oraz rolniczych,

-    ochrony przed powodzią i suszą.

Na bazie obecnych zapisów Prawa wodnego formułuje ono ramy wspólnego rozumienia i postępowania w obecnym i przyszłym utrzymaniu rzek i potoków górskich, zgodnie z wymaganiami RDW. Określono w nim kryteria hydromorfologiczne decydujące o stanie ekologicznym rzek i potoków, dostosowując je do obecnych możliwości ich praktycznego zastosowania i zostawiając możliwość ich rozwinięcia i poszerzenia w miarę pozyskiwania nowych informacji. W odniesieniu do rzek i potoków, obciążonych zabudową hydrotechniczną, określono grupę wymagań i zaleceń, które stanowią racjonalne minimum dla uzyskania poprawy ich stanu, włączając w te działania także ewentualną przebudowę lub modernizację istniejącej zabudowy.

Generalnie, opracowanie pt. „Zasady dobrej praktyki w utrzymaniu rzek i potoków”:

•    formułuje wstępną listę kryteriów i zasad oceny hydromorfologicznej w powiązaniu z oceną stanu ichtiofauny zakładając, że determinują one stan jakości biologicznej w szerszym rozumieniu. Jest to zgodne zarówno z intencją RDW, jak i podejściem do tego zagadnienia w innych krajach;

•    próbuje odnieść powyższe kryteria do lokalnych polskich warunków, dobrze sytuując je zarówno w kontekście historycznym, jak i obecnego stanu koryt rzecznych (wysokiego stopnia ich degradacji w stosunku do wymagań tzw. bardzo dobrej i dobrej jakości ekologicznej);

•    poprawnie odnosi powyższe ustalenia do potizeb człowieka, czyli do wykorzystania rzek w rozwoju społeczno-gospodarczym, zwłaszcza w zakresie zabezpieczenia w wodę pitną i dla rolnictwa oraz ochrony przed powodzią;

•    stanowi ramy - koncepcję wspólnego rozumienia i opisu przedmiotowych kryteriów i ocen, a także podejścia do realizacji niezbędnych działań interwencyjnych w obszarze rzek i potoków, związanych z powyższymi potrzebami człowieka;

•    nie zastępuje poradników i wytycznych do analiz szczegółowych, metodyki realizacji zadań, a także do zastosowania odpowiednich technik i technologii w zakresie tak rozumianego utrzymania rzek i potoków górskich.

Ma ono zatem charakter oczekiwanej koncepcji i formułuje jej ramy. Ma ono także zasadnicze znaczenie dla szybkiego zatrzymania realizacji prac hydrotechnicznych oraz modernizacji istniejących obiektów - tych, które mają negatywny wpływ na ekologiczną jakość rzek i potoków.

12