1907967240

K03	aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach, zachowując się kulturalnie	protokół indywidualny studenta	Ć
* W- wykład; Ć- ćwiczenia;

Proszę oznaczyć krzyżykami w skali 1-3 jak powyższe efekty lokują państwa zajęcia w działach: przekaz wiedzy, umiejętności czy kształtowanie postaw np.:

Wiedza	+ + +
Umiejętności	+ +
Postawy	+

Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS)

Obciążenie studenta (h)

Forma nakładu pracy studenta

(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawdzenie, itp.)

1.    Godziny kontaktowe

2.    Czas pracy własnej studenta

Sumaryczne obciążenie pracy studenta

Punkty ECTS za moduł/przedmiotu

Treść zajęć:

WYKŁADY:

WYKŁADY dla studentów II roku Wydziału Lekarskiego z zakresu IMMUNOLOGII Wykład 1 Odpowiedź nieswoista - komórkowa i humoralna Wykład 2 Odpowiedź swoista- komórkowa i humoralna

Wykład 3 Rozwój układu immunologicznego. Zakażenia infekcyjne. Immunoprofilaktyka Wykład 4 Nadwrażliwość. Autoimmunizacja.

Wykład 5 Niedobory odpornościowe. Transplantologia. Immunologia rozrodu i nowotworów.

ĆWICZENIA:

ĆWICZENIA dla studentów II roku Wydziału Lekarskiego z zakresu IMMUNOLOGII Ćwiczenie 1:

Podstawowe elementy i zasady działania układu immunologicznego. Odporność nieswoista humoralna

Odporność: wrodzona, nabyta; czynna, bierna; nieswoista, swoista; naturalna, sztuczna; komórkowa, humoralna.

Układ limfatvcznv: pierwotne (centralne) i wtórne (obwodowe) narządy limfatyczne, krążenie limfocytów.

Komórki układu odpornościowego i ich podstawowe funkcje: stemcell, limfocyty B, T, NK, makrofagi, granulocyty, komórki dendrytyczne, komórki tuczne, płytki krwi.

Mediatory rozpuszczalne: dopełniacz, przeciwciała, cytokiny (monokiny, limfokiny, interleukiny, chemokiny...), interferony, mediatory zapalne.

Odporność nieswoista (wrodzonal: drogi wnikania antygenu do ustroju, naturalne bariery anatomiczno-czynnościowe skóry i błon śluzowych, rola flory fizjologicznej, nieswoiste czynniki humoralne (dopełniacz, interferony, lizozym, laktoferyna, fibronektyna, białko C-reaktywne, białka szoku termicznego).

Dopełniacz: aktywacja (droga klasyczna, alternatywna i lektynowa), biologiczne efekty układu dopełniacza (zwiększenie przepuszczalności naczyń, chemotaksja i aktywacja neutrofilów, adherencja i opsonizacja, przetwarzanie kompleksów, liza lub uszkodzenie komórki). Receptory dla fragmentów dopełniacza na komórkach. Współdziałanie układu dopełniacza z układem krzepnięcia i kinin.

Część praktyczna: Wykonanie rozmazu krwi barwionego metodą Giemsy. Metody badania układu dopełniacza: oznaczanie stężenia składowych - C3, C4, inhibitora Cl, czynnika B oraz aktywności hemolitycznej.

Ćwiczenie 2:_