Mirosław Kobyłecki, Analiza finansowa przedsiębiorstwa, http://www.escapemag.pl/
Zatem badamy:
• czy są straty (z lat ubiegłych lub/i z roku bieżącego),
• czy występują pozostałe elementy kapitału własnego (zwłaszcza kapitał zapasowy i kapitał rezerwowy).
Brak kapitału zapasowego świadczy, że został on już zużyty na pokrycie strat. Negatywnie -oczywiście - oceniamy także występowanie strat.
d. Czy suma kapitału własnego i zobowiązań długoterminowych (suma ta nazywa się: kapitał stały) jest wyższa, równa, czy niższa od wartości bilansowej aktywów trwałych (pozycja A. aktywów bilansu)?
To porównanie jest bardzo ważne, gdyż aktywa trwałe - jako powolne („ociężałe") w zamianie ich na gotówkę (czyli mają niską płynność finansową) powinny być, dla bezpieczeństwa finansowego przedsiębiorstwa, finansowane kapitałem długoterminowym (stałym), którym jest suma kapitału własnego i zobowiązań długoterminowych. Gdyby zaś kapitał stały był mniejszy od aktywów trwałych, oznaczałoby to, że część aktywów trwałych jest finansowana zobowiązaniami krótkoterminowymi (bieżącymi). A to już jest pewien paradoks ekonomiczno-finansowy, gdyż wymagające szybkiej spłaty zobowiązania bieżące (ich część) „skazane" byłyby na zbycie ociężałych w sensie płynności finansowej aktywów trwałych.
Jeśli natomiast kapitał stały (wspomniana wyżej suma kapitału własnego i zobowiązań długoterminowych) jest większy od aktywów trwałych, wówczas część tego kapitału finansuje część majątku obrotowego (aktywów obrotowych). A to oznacza również, iż zobowiązania krótkoterminowe są mniejsze od aktywów obrotowych, co z punktu widzenia płynności finansowej trzeba ocenić pozytywnie.
Przy okazji trzeba zaznaczyć, że wspomniana nadwyżka aktywów obrotowych nad zobowiązaniami krótkoterminowymi nazywa się kapitałem pracującym (working Capital). Z zasady kapitał pracujący - co ciekawe - równy jest nadwyżce kapitału stałego nad aktywami trwałymi.
Złą sytuację finansową przedsiębiorstwa sygnalizuje ujemny kapitał pracujący, który oznacza niedobór (niewystarczającą wielkość) aktywów obrotowych dla pokrycia zobowiązań