Agnieszka Grzybowska • Jarosław Ruszewski
mi działającymi w obszarze ekonomii społecznej. Instytucje publiczne i organizacje pozarządowe — każda we własnym zakresie realizuje usługi i wsparcie na rzecz osób zagrożonych wykluczeniem. Często są to działania nakładające się lub pozwalające nawet na unikanie aktywizacji i korzystania ze świadczeń finansowych osobom, które są zainteresowane niepodejmowaniem pracy. Zajmuje to czas i środki finansowe, które można by przeznaczyć na wsparcie i prace z klientem, który chce zaistnieć zawodowo;
• brak wsparcia instytucjonalnego dla tych, którzy weszli na ścieżkę ekonomii społecznej i założyli np. spółdzielnie socjalne. Pomimo spadku bezrobocia, ciągle jeszcze pozostaje znacząca grupa osób, która bez pomocy nie dostanie się na rynek pracy. To dla nich właśnie często jedyną ofertą pracy stałej lub tymczasowej są przedsięwzięcia społeczne i dlatego warto je wspierać;
• brak skonsolidowanego systemu przepływu informacji i współpracy pomiędzy organami administracji publicznej i organizacjami trzeciego sektora, czyli rzeczywiście funkcjonującego partnerstwa społeczno-publicznego.
Zastosowanie zasad ekonomii społecznej jest szansą na odmianę tradycyjnego, redystrybucyjnego modelu pomocy. Wsparcie zmierzać powinno do przywrócenia podopiecznemu samodzielności i podmiotowości właśnie poprzez pracę. Dlatego tak ważne są działania mające na celu rozwijanie i wspieranie podmiotów ekonomii społecznej, jak również wzmacnianie i pogłębianie wiedzy wśród instytucji otoczenia ekonomii społecznej.
Niniejszy poradnik składa się z siedmiu rozdziałów. Pierwszy poświęcony jest wyjaśnieniu istoty ekonomii społecznej. W rozdziale drugim omówiono pojęcie i cechy związane z definiowaniem jednego z podmiotów sektora ekonomii społecznej, a mianowicie przedsiębiorstwa społecznego. Z uwagi na to, że podmioty ekonomii społecznej przybierają bardzo różne formy prawne i funkcjonują według różnych zasad w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej, w rozdziale trzecim zawarto analizę funkcjonujących w Polsce form prawnych podmiotów zaliczanych do ekonomii społecznej. Zasady i możliwości współpracy organów administracji publicznej z podmiotami przynależącymi do sektora ekonomii społecznej, a zwłaszcza z organizacjami pozarządowymi, zostały omówione w rozdziale czwartym dotyczącym partnerstwa publiczno--społecznego. Ze względu na to, że ekonomia społeczna wymaga specyficznego kapitału finansowego i wsparcia, w rozdziale piątym omówiono źródła finanso-
10