nym zarządzeniem powołano wówczas SN w Warszawie, kształcący nauczycieli dla szkół odzieżowych 23.
W 1961 r. powstały następne dwuletnie SN-y: w Koszalinie, Łowiczu, Ostródzie, Gdańsku-Oliwie oraz drugi SN w Białymstoku z*.
Nieco inaczej od tego roku zaczyna kształtować się organizacja studiów nauczycielskich dla pracujących nauczycieli, gdyż zaczęto powoływać zaoczne wydziały w dwuletnich SN-ach. Takie uruchomiono w Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Radomiu, Szczecinie i Warszawie25. Obok nich uruchomiono też nowe ZSN-y jako oddzielne placówki przeznaczone wyłącznie dla pracujących, kształcąc nauczycieli systemem zaocznym, wieczorowym i eksternistycznym (np. w 1962 r. utworzono drugi ZSN w Katowicach) 26.
Dalsze zmiany w sieci studiów nauczycielskich były już mniej dynamiczne. W latach 1962—1965 powołano SN-y w nowych miejscowościach: Busku Zdroju, Chełmie Lubelskim, Grodzisku Mazowieckim, Jeleniej Górze, Legnicy, Siedlcach, Włocławku, Wymyślinie i Zamościu 27. Pewnym uzupełnieniem państwowej sieci studiów nauczycielskich były SN-y dla pracujących tworzone przy Związku Nauczycielstwa Polskiego. Te związkowe ZSN-y pracowały w oparciu o samokształcenie według ustalonego programu opracowanego przez Zarząd Główny ZNP w porozumieniu z Ministerstwem Oświaty. Żywot ich jednak był krótki, bowiem istniały od 1 do 4 lat, po czym ze względu na brak bazy lokalowej, kadry, czy też zainteresowania ze strony nauczycieli, ulegały likwidacji28.
Z powstaniem sieci studiów nauczycielskich w Polsce związanych było wiele osób: działaczy oświatowych, nauczycieli i pracowników administracji szkolnej, których nie sposób wszystkich wymienić.
Ostatecznie najwięcej SN-ów funkcjonowało w 1965 r., kiedy było ich 82, co stanowiło ok. cztery SN-y na jedno województwo. Po roku 1965 liczba funkcjonujących SN-ów sukcesywnie spadała, choć do 1969 r. było ich jeszcze ponad 50. Po 1969 r. zakłady te ulegały stopniowej likwidacji i zastępowane były wyższymi formami kształcenia nauczycieli szkół podstawowych.
Decyzja o stopniowej likwidacji studiów nauczycielskich znalazła swój finał w zarządzeniu Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 marca 1970 r. Zaczęła dojrzewać od końca lat sześćdziesiątych, kiedy to okazało się, iż studia nauczycielskie nie mogły sprostać nowym zadaniom, jakie
23 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1960, nr 8, poz. 133; leż Dz. Urz. Min. Ośw., 1960, nr 12, poz. 220.
24 Zob. Dz. Urz. Min. Ośw., 1961, nr 9, poz. 106.
25 Tamże, poz. 107.
26 Por. M. Wierzbicki, op. cit., s. 45.
27 Por. E. Wąsowicz, Informator o zakładach kształcenia nauczycieli w latach 1944—1971. Warszawa 1976, s. 67—74.
23 Zob. M. Wierzbicki, op. cit., s. 45—46; też A. Szymański, Zakłady kształcenia nauczycieli w Kieleckiem w latach 1945—1970, s. 50.
74