60
Instytut Techniki od 1982 roku prowadził różne formy kształcenia nauczycieli dla szkół podstawowych i liceów' ogólnokształcących. W latach 1981-1990 Instytut Techniki prowadził także podyplomowe studia I i II stopnia dla absolwentów kierunków technicznych studiów magisterskich. Kiedy powstawał Wydział Pedagogiczny pojawiła się koncepcja włączenia wychowania technicznego do tego Wydziału. Ostatecznie jednak Instytut Techniki pozostał w strukturze Wydziału Matema-tyczno-Fizyczno-Technicznego, choć postulowano przekształcenie go w katedrę oraz dyskusję nad reformą planu studiów.
Od 1992 roku, na skutek uwarunkowali zewnętrznych i wewnętrznych oraz braku dostatecznej liczby pracowników' ze stopniem naukowym doktora habilitowanego lub tytułem naukowym profesora, rozpoczął się proces likwidacyjny kierunku wychowanie techniczne. Zawieszono rekrutację na I rok studiów magisterskich. Senat Uczelni IG grudnia 1991 roku przywróci! rekrutację jedynie na 3-lettiie studia zawodowe — licencjackie — począwszy od roku 1992/93. Równocześnie nastąpiło zmniejszenie zaplecza laboratoryjnego Instytutu Techniki (likwidacja wielu stanowisku dydaktycznych). W wyniku wejścia w życie ustawy' o tytule naukowym i stopniach naukowych z roku 1990, likwidującej stanowisko docenta, na przyśpieszoną emeryturę odeszło kilku pracowników. W 1993 roku zmniejszyła się baza lokalowa Instytutu Techniki. Decyzją władz Uczelni, na wniosek komisji do spraw lokalowych, Instytut Techniki utracił siedem pomieszczeń.
Senat WSP w 1993 roku wyraził wolę utrzymania kierunku wychowanie techniczne i wzmocnienia kadrowego jednostki. Podjęto uchwałę przekazującą sprawę do rozpatrzenia przez Radę Wydziału Matematyczno-Fizycz-no-Technicznego. Samodzielną kadrę wzmocnili pracownicy naukowo-dydaktyczni z Akademii Górniczo-Hutniczej i Akademii Rolniczej w Krakowie zatrudnieni na drugich etatach. Rada Wydziału Matematyczno-Fi-zyczno-Technicznego w dniu 5 stycznia 1995 r.
postanowiła utrzymać kierunek zwracając uwagę na zatrudnienie samodzielnych pracowników naukowych i rozważenie problemu zapewnienia absolwentom studiów licencjackich kontynuowania studiów magisterskich. Ponieważ Instytut był bardzo osłabiony i nie spełniał odpowiednich wymagań formalnych stawianych jednostkom przez statut Uczelni, Rada Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Technicznego upoważniła dziekana do podjęcia kroków zmierzających do przekształcenia Instytutu Techniki w Samodzielny Zakład Techniki, lak więc w dniu 31 marca 1994 roku rektor WSP zmianę tę zatwierdził. Samodzielny Zakład Techniki tworzyły: Pracownia Dydaktyki Techniki, Pracownia Elektrotechniki i Elektroniki oraz Pracownia Mechaniki i Technologii.
Przełom nastąpił w roku 1999, kiedy to dzięki ogromnej życzliwości ówczesnych (i obecnych) władz Uczelni przyjęto do pracy odpowiednią, wymaganą do prowadzenia studiów' magisterskich, liczbę profesorów i doktorów' habilitowanych. Senat AP zatwierdził rekrutację na studia. Starania o rozszerzenie absolwentom uprawnień o tytuł inżyniera zostały' uwieńczone powodzeniem. Rozpoczął się nowy etap działalności studiów technicznych Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Struktura organizacyjna Instytutu Techniki zawiera obecnie następujące zakłady: Zakład Dydaktyki Techniki, Zakład Elektrotechniki i Elektroniki, Zakład Inżynierii i Technologii Materiałów, Zakład Podstaw Techniki.
Na opracowanie czekają dzieje kierunków technicznych, interesujące byłyby wspomnienia kadiy naukowfo-dydaktycznej...
Kazimierz Jaracz
Ważniejsze opracowania: J. Musielak, Kierunki Techniczne, Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP. Prace Techniczne I, Kraków 1978; K. Jaracz, Samodzielny Zakład Techniki, w: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. KEN w Krakowie w latach 1982--1996, Prace monograficzne nr 213, red. Z. Ruta, WN WSP Kraków 1996.