392
Samoloty transoceaniczne.
j Ciężar kg |
Tl i » |
• • |
Szybkość |
Zasięg km | |||||||
L. p. |
Nazwa i typ |
Silniki |
całk. |
wła- |
paliwa |
iiosc miejsc |
km/godz | ||||
w locie |
sny |
i smarów |
dzień |
noc |
max. |
Jpodróżn | |||||
1 |
Latecoere 300 „Croix du Sud" |
4X Hispano-Suiza 11 Nbr (650 K M). |
2600 |
23 000 |
| 11300 |
10 380 |
poczta + 1000 kg. załoga 4 os. |
225 |
190 |
■ | |
Latecoere 521 Lieutenanl de Vaisseau Paris" |
6 X Hispano-Suiza 12 Ybrs (890 K.M.) |
5300 |
(40 000) 37 000 |
17 750 |
m |
64 + 8 załóg. 26 + 8 załóg |
262 |
230 |
5000 | ||
3 |
Liore — Oliuier H 47 |
4 X Hispano-Suiza 12Ydbrs (880 K.M.) |
3500 |
8 450 |
6 560 |
poczta 1000 kg. 4 ludzi załogi 4 pasażerów |
360 |
290 |
4000 | ||
4 |
Loire 102 |
4 X Hispano-Suiza 12 Ybrs (720 K.M.) |
2880 |
1000 kg. + 4 1. załogi |
250 |
3250 | |||||
5 |
Bleriot 5J90 „Santos-Dumont" |
4 X Hispano Suiza 12 Nbr (650 K.M.) |
f |
1 1 |
poczta i załoga |
230 | |||||
6 |
Dornier „Wal" |
2 X BMW VI (600 K.M.) |
■ |
poczta |
230 |
3600 | |||||
7 |
Dornier Do. 18 |
2 X Junkers Jurno 205 (500/600 K.M.) |
2 755 |
150 kg. poczt. 4 1. załogi |
250 |
4450 | |||||
8 |
Dornier Do. 20 |
8 X 1000 K.M. |
8000 |
290 |
248 |
4000 | |||||
9 |
Blohm i Voss Ha 139 |
4 X Junkers Jurno 205 (600 K.M.) |
2400 |
16 000 |
■ |
poczta 4 1. załogi |
300 |
250 | |||
o |
Short „Empire* |
4 X Bristol Pegasus Y C |
fiu | ||||||||
3000 |
10 669 |
256 |
.3200 | ||||||||
Savola Marchelti S 55 |
2 X Fiat A 24 R (700 K.M.) |
1400 |
S |
ES9 |
3500 | ||||||
Douglas D F |
2 X Wright Cyolone GR 1820 G 2 |
1700 |
m |
286 |
254 |
2400 | |||||
11 |
Mayo—Short . Composiie" |
4 X Napier-Halford Rapier |
1300 |
4 000 |
- 600 kg. poczty 2 1. załogi |
5600 | |||||
12 |
Glenn Martin 130 „China Clipper" |
4 X Pratt- Whitney Twin Wasp R 1830 (830 K.M.) |
1320 |
23 600 |
10 600i |
10 400 |
18 + 7 zał. 43 36 |
290 |
262 |
5150 | |
13 |
Sikorsky S 42 „American Clipper" |
4 X Prał- Whitney Hornet SIEG (750 K.M ) |
3000 |
! 18 160 |
10 524, |
3 630 |
32 |
14 |
304 1 |
256 |
1963 |
Po rozłączeniu wodnopłat dolny wraca do swej bazy, wo* dnopłat górny zaś kontynuuje swój lot. W wypadku Konieczności wodowania przed wyczerpaniem zapasu paliwa istnieje możliwość szybkiego opróżnienia wszystkich zbiorników.
Budowany przez Short‘a wodnopłat Mayo (górny) jest czterosilnikowym, pływakowym, górnopłatem. Jego skrzydło jest konstrukcji dźwigarowej, całkowicie metalowej, o pokryciu z blachy lekkostopowej. Jedynie lotki są pokryte płótnem. W kratownicowy dźwigar skrzydłowy wbudowany jesł zbiornik paliwa pojemności blisko 5000 1. Blachy pokrycia skrzydła łączone są na styk i nitowane nitami o główkach wpuszczonych.
Kadłub całkowicie metalowy o konstrukcji skorupowej, ma wzmocnioną środkową partję zawierającą łożysko, mocujące go do pilonu kadłuba wodnopłata dolnego.
W tej części kadłuba znajduje się mechanizm wyzwalający uruchamiany przez pilota. Kadłub i pływaki posiadają również pokrycie idealnie gładkie. Pływaki są podparte w specjalnych podstawkach skrzydła wodnopłata dolnego.
Usterzenie wolnonośne, szkielet całkowicie metalowy, pokrycie stateczników — metalowe, sterów — płócienne.
Do napędu użyto 4 silniki Napier-Halford Rapier o mocy 340/315 K. M. każdy. Śmigła drewniane, dwułopatkowe (nic ma potrzeby stosowania śmigieł sterowanych ze względu na brak startu). W kadłubie pomieszczenie dla dwu ludzi załogi i poczty.
Wymiary: Rozpiętość 22,26 m — długość 15,55 m — wysokość 6,176 m — powierzchnia skrzydła 56,76 m2.
Brak danych co do ciężarów i osiągów.
Dolny wodnopłat jest typu Shorl Empire, jedynie o zwiększonej powierzchni skrzydła i pilonie na kadłubie, do którego zamocowany zostaje górny wodnopłat, oraz podstawkach na skrzydłach (pod pływaki wodnopłata górnego).
Pierwsze próby w locie wodnopłata Mayo były zapowiadane na koniec 1936 roku, uległy jednak widocznie opóźnieniu gdyż dotychczas nic nie wiadomo o ich przeprowadzeniu.
Ameryka w końcu — najaktywniejsza w rozbudowywaniu tras lotniczych naprzełaj oceanów — ma dwu klasycznych przedstawicieli samolotów kategorii transoceanicznej.
Klasyczniejszym z nich -— ze względu na (imponujący zasięg — jest wodnopłat Glenn Martin 130 spopularyzowany bardziej pod nazwą „China Clipper * w związku z jego