13.
21
23.
24.
'j.
Klimaszewski M.: Morfologiczne skutki powodzi w Małopolsce Zach. w lipcu 1934 r. (Les consequences morphologiques de la erue d'ete dans le Sud ouest de la Pologne, Juillet 1934). Czas. Geogr., Lwów, 1935. Krajewski S.: Sprawozdanie z robót wykonanych w lecie 1929 r na arkuszu Brzozów—Sanok. Pos. nauk. P. I. G., 27, Warszawa, 1930.
Konior K.: Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w r. 1931 na Przemyśl. Pos. nauk. P. I. G., 33, Warszawa, 1932.
Konior K.: (ber die Geologie der Umgebung von Przemyśl. Buli de I Acad. Pol. d. Sc. et Letr., Cl. Math. Nat., S. A., Kraków, 1934.
Nowak J.: Zarys tektoniki Polski. Kraków, 1927.
Pawłowski S.: O terasach w dolinie Wisłoki. (Sur les terrasses dans la vallee de la Wisłoka). Pokłosie geograficzne. Lwów, 1925.
Rabowski F.: Sprawozdanie z badań geologicznych wykonanych w roku 1927 na arkuszu Przemyśl. Pos. nauk. P. I. G., 21, Warszawa, 1928.
wieki L.. Z fizjografii Karpat Zachodnich. Archiwum nauk., Lwów, 1909.
Smoleński J.: Z morfogenezy Beskidu Niskiego. Księga pam. 11 Zjazdu lek. i przyr. poi., Kraków', 1911.
Smoleński J.: Zjawisko epigenezy dolin subsekwentnych w Karpatach (Le phenomene d epigenese des vallees subseąuentes dans les Karpates po-lonaises). Przegl. Geogr. V, Warszawa, 1926.
Styrnałówna M.: Geologiczne stosunki okolic Dynowa. (Recherches
geologiąues aux environs de Dynówr). Kosmos, 48, Lwów, 1932.
Świderski B.: O młodych ruchach tektonicznych, erozji i denudacji Karpat. (Sur 1 evolution tectonique et morphologique des Karpates polonai-ses au tertiaire et au quaternaire). Rocznik Pol. Tow. Geol. VIII, z. 1, Kra ków, 1932.
Szajnocha W.: Atlas geologezny Galicji, zeszyt 13. Kraków, 1901. Wdowiarz J.: Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w r.-1933 w okolicach Dynowa. Pos. nauk. P. I. G., 39, Warszawa, 1934. Wdowiarz J.: Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w roku 1935 na arkuszu Dynów. Pos. nauk. P. I. U., 45, Warszawa, 1936. Wdowiarz J.: Sprawozdanie z badań geologicznych, wykonanych w roku 1935 na arkuszu Przemyśl. Pos. nauk. P. 1. G., 45, Warszawa, 1936. Rocznik Hydrograficzny, Dorzecze Wisły, za lata 1919—1930* Warszawa.
Z USA M M E N FASSU NU.
Der San ist der langste karpatische Nebenfluss der Weichsel (Lange 444 km, Hussgebiet 16.779 km2). In dem sudlichen, gebirgigen leil queit er zahlreiche, regelmassig verlaufende GebirgsrUcken der Bieszczaden ( 1400 m) durch; von Sanok bis Przemyśl fliesst er
dmcli karpatisches Hugelland (bis 500 m abs. Hohe) und weiter ab-warts durch die vorkarpatische Niederung bis in die Weichsel.
Im untersuchten Abschnitt von Lesko bis Przemyśl quert der San das mittelkaipatische Hugelland durch, welches aus Flyschmaterial
Przegląd Geograficzny, t. XVI, 1936
Ci