2121402664

programowe!pozytywnie oceniono program w zakresie informacji, jednocześnie z naciskiem wykazując na braki takie jak: lekceważenie specyfiki "regionalnej" i lokalnych, środowisk twórczych, posługiwanie się ciągle artystami i zespołami importowanymi, ograniczające możliwość kształcenia kadr dla telewizji w kraju, zmonopolizowanie funkcji w programach T V przez nieliczne grupy ludzi tzw. niezastąpionych, oraz - ze spraw dotyczących współpracy z literatami - na rażące dysproporcje między honorariami pewnej grupy wykonawców a wynagrodzeniem za prace literaokie, publicystyczne, reporterskie itp. Wskazywano też na konieczność ściślejszego związku programu T V z życiem społeczeństwa.

W dyskusji na temat działalności Polskiego Radia stwierdzono, że na dzień 1 i 1962 obejmowało ono 5 579 885 abonentów, w tym 2 044 822 na wsi. Mimo zahamowania tempa wzrostu liczby

abonentów radiowych (10 tys. miesięcznie w r. 1962), Polskie

*

Radio pozostaje.ciągle najpotężniejszą transmisją masowej propagandy, wychowania intelektualnego i fachowego oraz rozrywki.

W dyskusji na tematy progranowe z pozytywną oceną spotkała się tendencja prubliżenia programu do zainteresowań i do uatrakcyjnienia programu - nie rezygnująca jednak z myśli przewodniej o roli twórczej i ideowej w stosunku do obywatela.

Głównym punktem dyskusji poświęconej rozwojowi RSW "Prasa" było zjawisko nienadążania prasy za potrzebami rynku czytelniczego z powodu ograniczonych limitów papierowych, '//skazywano na konieczność "uprzywilejowania" pism kulturalno-społecznych jako wprawdzie^teficytowych finansowo, ale zyskownych w sensie społecznym, bo przygotowujących czytelników poważnej literatury i kształcącej intelektualnie odbiorców. Przeciętny dzienny nakład gazet RSW "Prasa" w trzecim kwartale 1962 r. wyniósł ok. 5 milionów egzemplarzy, jednorazowy nak2ad pism ilustrowa-