Zwykła s^ p^j*_a_w a w Teatrze Współczesnym w Warszawie; w reż. E. Axera i seenogr. 0. Axera. W przygotowaniu spektaklu autor współpracował z reżyserem i aktorami. Sztuka, która otrzymała doskonałą obsadę aktorską, stała się wydarzeniem życia kulturalnego. Liczne wypowiedzi krytyki koncentrowały się zasadniczo na zagadnieniu zawartości ideologicznej sztuki. T. 3orowski stwierdzał: "Otrzymaliśmy polską sztukę o stosunkach w imperialistycznej Ameryce. Poważna próba demaskowania imperializmu, uczciwy udział artysty w walce o pokój". /5. Marczak-Oborski , recenzent teatralny "Nowej Kultury" solidaryzując się zasadniczo ze zdaniem Borowskiego wyrażał pewne zastrzeżenia, że "najcięższe argumenty autora pochodzą jakby ze składu ideałów obstrak-cyjnej sprawiedliwości. Zdemaskowano polityczny charakter procedury, może jednak za mało podkreślono jej sens klasowy /.../". Strona formalna sztuki zyskała również pozytywną ocenę, podk-kreślano świadomość roboty dramatycznej, umiejętność wydobycia efektu teatralnego, potęgowania nastroju i napięcia.
Zfl^kla sprawa została przetłumaczona na języki: niemiecki, rosyjski, czeski, ukraiński, słowacki, francuski i włoski. W 1951 została wystawiona w Berlinie, w 1952 w Kijowie, Leningradzie, Moskwie, Pradze i Mediolanie, w 1953 w 'Wiedniu.
W 1951 sztuka została odznaczona Państwową Nagrodą Artystyczną II stopnia - zob. poz. /51.
L. BARTELSKI: Rozprawa trwa. "Życie liter." 1951 nr 2. -T. BOROWSKI: Perspektywy "Zwykłej sprawy". "Teatr" 1951 nr 2 s. 55 - 63. - M. CZANERLE: Zadania nadr zędne aztuki. "Nowa Kult." 1951 nr 14. - S. MARCZAK-OBORSKI: Rozprawa trwa. "Nowa Kult."
1951 nr 3. - K. PUZYNA: Uwagi_^dramaturg!A. "Życie liter." 1951 nr 6. - J. A. SZCZEPAŃSKI: W zwierciadle "Zwykłej sprawy". "Tryb. Wolności" 1951 nr 3. - A. TARN: Lekcja warsztatu scenicznego^
"Teatr" 1951 nr 1 s. 65 - 67.
210