181
Kronika
XIV OGÓLNOPOLSKI ZJAZD
POLSKIEGO TOWARZYSTWA GLEBOZNAWCZEGO W SZCZECINIE
15—17.IX.1960
Kolejny doroczny zjazd Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego odbył się w roku bieżącym w Szczecinie. Obrady zjazdu odbywały się w nowym gmachu Wyższej Szkoły Rolniczej. W ciągu dwu dni (15 i 16 września) trwały obrady, trzeci dzień poświęcony był kursokonferencji terenowej. Zjazd przygotował szczeciński oddział Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego pod przewodnictwem jego prezesa prof. dra Józefa Piszczka. W zjeździe uczestniczyło ponad 300 osób.
Oprócz licznych uczestników z kraju na zjazd przybyło szereg osób z zagranicy — z Czechosłowacji, Węgier, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Rumunii.
Obrady otworzył i przewodniczył im wiceprezes PTG, prof. L. Królikowski. Zjazd poświęcony był przede wszystkim problemowi mikroelementów glebowych.
Referat wprowadzający do tego zagadnienia pt. Niektóre mikroelementy w glebach wygłosił prof. A. Musierowicz. W referacie tym zostały omówione dotychczasowe badania dotyczące zawartości w glebach molibdenu, miedzi, kobaltu, cynku, boru, manganu i tytanu ze szczególnym uwzględnieniem gleb Polski.
Wśród referatów gości zagranicznych na uwagę geografów zasługuje referat prof. Cernescu, zatytułowany: Norma potasu (K) w kompleksie sorbcyjnym gleb wietrzeniowych Rumunii. Zawartość potasu w kompleksie sorbcyjnym gleb wietrzeniowych Rumunii jest wskaźnikiem typologicznym, zwłaszcza dla wyróżniania gleb szarych leśnych, brunatnych popiołowych i brunatnych czerwonawych.
Na uwagę zasługują też referaty prof." Stefanowicza i dra Matę z Węgier. Prof. Stefanowicz z Budapesztu mówił o kartografii gleb. Jego zdaniem kartografię można oprzeć jedynie na podstawach genetycznych. Dr Matę omówił zasady bonitacji gleb Węgier. Podstawy jej oparto nie na wartości poten-cjonalnej, ale na wartości aktualnej gleb, wynikającej z warunków przyrodniczych, kultury rolnej i warunków ekonomicznych rejonu. Do ciekawszych głosów w dyskusji należy zaliczyć wypowiedź prof. Kwinichidze dotyczącą znaczenia wskaźników glebowych. Dyskutant zwrócił uwagę, iż dla gleb polskich istotnymi wskaźnikami są wapń, żelazo i aluminium. Potas natomiast nie jest wskaźnikiem typologicznym dla gleb Polski.
Z powodu nieprzybycia referentów lub z braku czasu, nie wygłoszono szeregu interesujących referatów i komunikatów, które zostały opublikowane w dodatku do tomu IX „Roczników Gleboznawczych”. Należy do nich m. in. artykuł prof. M. Strzemskiego pt. Aktualny stan systematyki gleb w Europie. Autor daje tu pogląd na najważniejsze systematyki gleb europejskich, a w szczególności na kierunki badań w ZSRR, Niemczech i Francji, i wprowadza czytelnika w historyczny rozwój pojęć gleboznawczych. Autor ubolewa w zakończeniu artykułu nad sytuacją, jaka powstała w polskim gleboznawstwie, mianowicie nad oddaleniem się gleboznawstwa od geografii fizycznej.
Jak wynika z referatów zjazdowych, badania prowadzone nad mikroelementami mają ogromne znaczenie dla rolnictwa. Trzeba dodać, że badania te w wielu przypadkach zapoczątkowane przez polskich gleboznawców (np. badania nad manganem i borem), po przerwie spowodowanej wojną i pewnym zastoju w okresie powojennym znów są kontynuowane i to przez wielu badaczy.
Kursokonferencja ze względu na liczny udział w zjeździe odbyła się w dwu grupach. Uczestnicy zapoznali się z podstawowymi typami gleb Pomorza Zachodnie-