2248581247

Ki- n <-1<3)

ogień artylerji i k.m. Tabory, które zdężyły przejść przez las, z grupowały się we wsi przed Wyszogrodem, którę lotnictwo bombardowało nav/ot po zapadnięciu zmroku.

17/lb.iz/ d-ca pułku, płk.Tyczyński Wojciech, dal rozkaz ustawienia baonów w masie, t.zn. baonów naszego pu-Jcu i baonów z 70.p.p._# Ó9.p.p. i 59.p.p. oraz z innych pułków, które przeszły przez las.

O godz.21-ej mieliśmy sforsować rz.3zurę i uderzyć na wieś sęsied-nię i na dwór, oraz maszerować za l/56.p.p. Tabor miał cały pozostać. Nabieraliśmy ze sobą biedki k.m., sprzętowe, amunicyjne, kuchnie. armatki ppanc. i niektóre wozy kancelaryjna. ITasę cała uderzyliśmy, ms.jęc przed sobę patrole bojowe i doszliśmy o świcie do Puszczy kampinoskiej.

18,IX. po wejściu do Puszczy kampinoskiej baony zatrzymały się dla > uporządkowania się. Padło za nami kilka pocisków srtyleryjskich npla.

* Gdy podszedłem do drogi stwierdziłem, że bryka, którę jeohał d-ca pułku, płk.Tyczyński, została rozbita. D-ca 17.D.P. płk.dypl.Swi-V talski został zabity, płk,Tyczyński ranny w łopatkę, również ranny został l.adjutant, kpt.3marzev;skl. Po opatrzeniu rannych d-ca pułku zawezwał d-c ów II. i III.baonu mjr.Chrupka i mjr .Grochalo. Otrzymałem rozkaz objęć d-two nad obydwoma baonami i maszerować drogę, prowadzęcę południowę częścię puszczy Kampinoskiej do m.p, d-twa 25.D.P., gdzie będą wydane rozkazy do dalszego marszu. V/ czasie zabicia płk.dypl.Switalskiego, był ranny w szyję ks.kapelan Nogala.

Po odpoczynku baony ruszyły do dalszogo marszu. Na czele pułku szedł d-ca pułku, płk.Tyczyński, księdz kapelan Nogala i baony II. i III. I.baon ruszył na własna rękę przez puszczę. Na pułk uderzały patrole npla pod d-twem oficerów, czołgi i samochody pancerne, lecz były niszczone ogniem armatek ppanc. i kb. ppanc. Napotkaliśmy jeden baon 59.p.p., gdzie był gen.bryg.Karasiewicz-Tokarzewski kichał, d-ca etapów armji "Poznań”. Bez większych strat dwa baony idęc na kęt kierunkowy przeszły na pin.wschód przez bagna, wyszły w nocy w rejon m.Cybulice. Natknęliśmy się na oficerów z d-twa 25J).P.    56.p.p. dostał rozkaz maszerować na m.Palmiry.

19.IX. w rejonie m.Palmiry widziałem d-cę O.X.VII. gen.Khol. W tym rejonie pułk zatrzymał się na nocleg.

20.IX. przed świtem nadszedł rozkaz do wymarszu na Warszawę. Ogień npla był dość intensywny, kój baon ruszył jako pierwszy. Posuwaliśmy się wzdłuż toru kolejowego, przeszliśmy Burakowszczyzne i doszliśmy do Kłocin, gdzie nadszedł rozkaz zatrzymać się i ubezpieczyć kierunek płn.zachodni• Il/56.p,p. został wycofany do odwodu pułku w rejonie m.Kłooiny. Byliśmy oały dzień bombardowani przez eskadry lotnicze i artylerję lekkę i cięźkę. Straty były minimalne, bo oddziały zatrzymały się w lesie wysokopiennym.

21.IX. rano nadszedł rozkaz od d-cy 56.p.p., że baony I. i II. 56.p.p. maja zajęć stanowiska w rejonie Airakowszczyzny i zabezpieczyć rejon postoju 25.D.P. wyłącznie szosa na YYarszawę i w lewo około 2 km. Na prawo od szosy do Wisły miał stanowiska baon 60.p.p. też z 25.D.P., a w lewo 15.D.P., z którę to dywizję nie mogliśmy żadnej ięczności nawięzać. Na przedpolu był zupełny spokój. 0 godz.13-ej zaozęł się ogień.k.m. i artylerji i zameldowano, że oddziały npla przeszły nasze lewe skrzydło (stany baonów: l/baon - około 250 ludzi, II.baon - 170 ludzi). Wysłałem por .re z. Pukackie go z plutonem, który odrzucił npla. Nasze stanowiska były w rzadkim lesie, który rozcięgał się na całym odcinku naszym i sęsiadów. To utrudniało obserwację i prowadzenie ognia. Żołnierz nasz nie jadł już od 6-8 dni, zasobów miejscowych wogóle nie było, żywiono się tylko z samochodów żywnościowych, zdobytych na Niemcach. Podobnie sprawa wyględała ze spaniem: cięgły marsz i walka. O godz.l6-ej stwierdziliśmy z kpt.Bjc Błyskoazem, że jesteśmy otoczeni przez npla, wzmagał 3ię ogień moździerzy, granatników, miotaczy bomb, artylerji i k.m. keldunki, wysyłane do d-cy pułku widocznie nie dochodziły, bo żadnej odpowiedzi oni rozkazu nie otrzymaliśmy. Około godz. 19-ej por.3zadkowski Nyg-