Widok rs o bor* bo'do w ono X lontolołów włosbicK poiyC|# Ob«*yń|ki«
Wszechświatowej sławy teoretyk, generał lołnicłwa włoskiego, Douheł. aułor rozlicznych cennych prac z dziedziny awiofyki, pisał krótko przed śmierciq tok:
^Przyszło wojna, gdziekolwiek ona będzie zaabsorbuje w znacznie większym stopniu, aniżeli wojna światowa, wszystkie siły walczących norodów. Zwycięstwo odniesie ten, który zdoło załamać moralną i moterjalną siłę przeawni-ko, zanim załamią się jego siły własne. Najdoskonalszem uzbrojeniem będzie mógł wykazać się wśród zwalczojących się przeciwników jedynie tylko taki naród, który w przewidywaniu całej grozy przyszłej wojny-odpowiednio do niej się przysposobi z punktu widzenia orgonizocyjnego i strategicznego. Podczas wojny światowej-mówił generał Dou-het dolej-znajdowała się techniko lotnicza jeszcze w powijakach. Samoloty uważano wtedy jeszcze joko broń pomocniczą armji i morynorki. Pod koniec wojny rozpoczynały się już otoki eskadr lotniczych, którym dowano ściśle określane, ole równocześnie bardzo ograniczane zadania. Dopiero po wojnie zapoczątkowano loty o dalekonośnych i szerokich możliwościach. Liczbo bojowych aparatów, ich szybkość, skola zasięgu, zdolność wzbiianio się i lądowania, uzbroienie i nośność urastały z roku no rok do rozmiarów fantastycznych. Samoloty zaczęły dźwigać już nietylko szybkostrzelne armaty, ale całe tuziny karabinów maszynowych, a ponadto wszelkiego rodzaju bomby burzące, zapaloiące, i trujące.
I tak przekształciła się broń lotniczo w najpotężniejszą najniebezpieczniejszą, o zarazem najszybszą broń zaczep' nq w walce z armją, z morynorką, z portomi, z flotą powietrzną, z przemysłem wojennym, o wreszcie z całym no-rodem oroz jego morolnemi i materjalnemi zasoba mi.
Ta zasadnicza zmiana w znoczeniu lotnictwa sprawiła, że organizacyjnie zaczęło ono działać samodzielnie obok armji i marynarki. Wszystkie trzy rodzaje broni, a zatem armjo noziemno, marynarka i lotnictwo stanowią całość obrony krojowej pod wspólnem dowództwem i komendą, Jako czynnik czworty wysuwo się, obok tych trzech kotego-rji broni-terytorjalna obrono przeciwlotnicza.
O slrategicznem zastosowaniu poszczególnych części obrony krajowej decydują jedynie tylko charakterystyczne ich cechy i właściwości. Armjo naziemno musi zotem zmie-rzoć-przynajmniej w samych początkach wojny-do obrony kraju, marynarka mo ważne zadome zabezpieczenia własnych dróg morskich i zagradzania oraz niszczenia możliwości komunikacyjnych nieprzyjaciela na morzach. Broń powietrzna «broń przestrzeni)) —jak ją nozywo Douheł — nie jest zależna od jakichkolwiek linii obronnych i gronie, jej pole wołki rozciąga się w szerokich przestworzach ponod ziemią i morzem. Od broni lotniczej zależy główno decyzja o losach woiny i dlatego też należy dążyć, by była ono jak najsprawniejsza i jak noisilniejszo. Jednym potężnym i śmiałym atakiem, wykononym jak najszybciej i bez* względnie-powinno wywalczyć panowanie w przestworzach, o tern samem osiągnąć właściwy cel, załamanie ducha i zniszczenie moralnych sił ludności w wielkich miastoch».
34