226618207

-    zapewnienie dostatecznej wytrzymałości, w warunkach wysokiego ciśnienia i temperatur}- poszczególnych, materiału elementów konstrukcyjnych głowicy i ich połączeń,

-    nadanie odpowiedniego ciężaru głowicy i zwartości jej konstrukcji, ze względu na wymaganą stabilność cieplną, a także jak najmniejszej liczby płaszczyzn podziału, ze względu na jej szczelność,

-    zabezpieczenie powierzchni kanałów przepływowych głowicy przed agresywnym działaniem tworzyw,

-    w przypadku konieczności wpływania na zalecane warunki procesu wytaczania, w szczególności na warunki w głowicy wytaczarskiej, umożliwienie regulacji natężenia wypływu tworzywa z dyszy głowicy.

Powstało wiele różnych rozwiązań konstrukcyjnych głowic wytaczarskich, również opatentowanych, różniących się między sobą konstrukcją poszczególnych zespołów funkcjonalnych głowicy, sposobem działania, doprowadzeniem tworzywa do dyszy wytaczarskiej oraz przeznaczeniem.

Głowice wytłaczarskie można podzielić na dwie grupy, w zależności od rodzaju otrzymywanego wytworu oraz od położenia dyszy głowicy względem układu uplastyczniającego. Do pierwszej grupy zalicza się głowice do kształtowników, do folii rurowej, płyt i folii płaskiej, do powlekania, granulowania, rozdmuchiwania pojemników. Do drugiej grupy zalicza się głowice proste (wzdłużne), których wlot i wylot tworzywa znajdują się w jednej osi, pokrywającej się z osią układu uplastyczniającego, głowice kątowe (skośne), w których wlot tworzywa będący w osi układu uplastyczniającego jest pod pewnym kątem w stosunku do osi wylotu tworzywa oraz głowice krzyżowe (poprzeczne), gdzie wlot i wylot tworzywa usytuowane są prostopadle względem siebie (rys. 8). Przyjmując, jako kryterium podziału głowic liczbę tworzyw w wytworze dzieli się je także na jednotworzywowe i wielotworzy-wowe, natomiast ze względu na sposób działania głowic dzieli się je na ciągłego działania (standardowe) i cyklicznego działania (kumulacyjne). Jednak, w niektórych przypadkach, tylko precyzyjne nazwanie głowicy wytłaczarskiej, stanowiące połączenie wymienionych kryteriów, na przykład głowica krzyżowa, trój tworzywo wa do rozdmuchiwania pojemników cyklicznego działania, daje możliwość pełnego, jednoznacznego określenia i scharakteryzowania głowicy.

W konstrukcji głowic wytaczarskich można wyróżnić kilka zespołów funkcjonalnych, które określa się w zależności od zadania, jakie spełniają w głowicy. Są to: zespół kształtujący (w tym dysza głowicy) - bezpośrednio nadający wytworowi kształt i wymiary przekroju poprzecznego przy uwzględnieniu zjawiska skurczu przetwórczego (pierwotnego i wtórnego) oraz efektu Barusa, zespół integracyjny - łączący głowicę z cylindrem układu uplastyczniającego, zespól kanałów przepływowych - wlotowy i rozprowadzający oraz czasami rozdzielający tworzywo, zespół nagrzewający wraz z układem pomiaru i regulacji temperatur}, zespól elementów ustalających, centrujących i łączących oraz zespół uzupełniający, którym może być na przykład zespól napędowy obrotowego

17