2278215399

Gazy o gęstości zbliżonej do gęstości powietrza rozchodzą się od punktu wydzielania w dowolnych kierunkach tworząc w przestrzeni strefę kulistą mieszaniny z powietrzem , w której stężenie gazu maleje proporcjonalnie do trzeciej potęgi promienia kuli ‘r” (Rys. 3,3-) W razie napotkania przeszkody kulista postać utworzonej mieszaniny ulega spłaszczeniu . Po odbiciu mieszanina tworzy smugę skierowaną prostopadle do tej przeszkody. Pionowa ściana zbiornika powoduje wytwarzanie smugi poziomej rozszerzającej się w przestrzeni w postaci stożka o osi głównej w płaszczyźnie poziomej i podstawie skierowanej prostopadle do kierunku ruchu smugi. Można przyjąć z dużym przybliżeniem , że stężenie gazu w smudze maleje proporcjonalnie do kwadratu odległości od wierzchołku stożka.

Rozchodzenie się gazu o gęstości zbliżonej do gęstości powietrza

Gazy i pary o gęstości większej od gęstości powietrza maja naturalna zdolność do opadania z prędkością proporcjonalną do różnicy ich gęstości i gęstości powietrza. Opadając i mieszając się z powietrzem wytwarzają one stożek rozszerzający się w dół o kacie wierzchołkowym odwrotnie proporcjonalnym do prędkości opadania. Z chwilą osiągnięcia poziomu gruntu stężenie gazu lub pary w mieszaninie wzrasta na skutek ciągłego dopływu nowych cząsteczek gazu. W pewnej chwili, tuż nad gruntem w środku stożka stężenie gazu lub pary osiąga praktycznie swoje maksimum . Gaz zaczyna się słać i pełznąć po powierzchni