2323412560

Wiadomości Uniwersyteckie

Wiadomości Uniwersyteckie

EUROPE

HIGHER EDUCATION FOR UNITED

Prezydent    Warszawa, 30 kwietnia 2004 roku

Rzeczypospolitej Polskiej

Do uczestników i organizatorów Kongresu Rektorów Uniwersytetów Europejskich Lublin

Szanowni Państwo,

Nauka zawsze rozwijała się ponad granicami. To ona budowała europejską potęgę i tożsamość, pomnażała zbiorowy dorobek. Współpraca uniwersytetów jest jednym z doniosłych symboli duchowej jedności Europy. Stanowi dowód wspólnoty dziejów, a zarazem - świetny punkt wyjścia do budowania wspólnej przyszłości, do kontynuacji dzieła, na które złożył się wysiłek wielu narodów.

Źródeł integracji Starego Kontynentu upatrywać należy między innymi w podejmowanej przez setki lat współpracy uczelni, w dialogu uczonych i migracji studentów. Zwołanie Kongresu Rektorów Uniwersytetów Europejskich w przeddzień rozszerzenia Unii Europejskiej o dziesięć państw nabiera tym samym szczególnej wagi. W wyjątkowo godny sposób podkreśla dziejowe znaczenie tej chwili. Wymowne jest też obranie za miejsce debaty Lublina, miasta otwartego, w którym spotkania kultur Wschodu i Zachodu mają wielowiekową tradycję.

Powierzenie naszemu krajowi roli organizatora Kongresu to powód do wielkiej satysfakcji. Dostrzegam w tym wyraz uznania dla dorobku polskiej nauki i szkolnictwa wyższego, ich roli w kształtowaniu europejskiej przestrzeni badawczej i dydaktycznej. Bardzo się cieszę, że gospodarzem debaty jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, zasłużona uczelnia, która obchodzi w tym roku piękny jubileusz 60-lecia istnienia. Patronka tej wszechnicy - Polka, która największych odkryć dokonała we Francji, za co światowa społeczność dwukrotnie nagrodziła ją Nagrodą Nobla - jest wspaniałym uosobieniem europejskiego ducha nauki. Dowodzi tego jej życiowa droga, a także wyrażane przez nią przekonanie, że rad, który odkryła, nie powinien wzbogacić nikogo, bo należy do wszystkich ludzi.

To znamienne, że właśnie w rozwoju nauki Unia Europejska upatruje źródła postępu i pomyślnej przyszłości. Wyrazem tego stała się „Strategia Lizbońska”, której głównym celem jest zbudowanie gospodarki opartej na wiedzy, zdolnej skutecznie sprostać globalnej konkurencji. Dla unijnych środowisk akademickich i naukowych wyzwanie to oznacza konieczność lepszej koordynacji wysiłków badawczych i dydaktycznych. Z zadowoleniem dostrzegam, że w międzynarodową współpracę szkół wyższych coraz bardziej zaangażowane są uczelnie naszego regionu - Europy Środkowo-Wschodniej. Ten proces dowodzi, że europejska przestrzeń duchowa staje się wspólna i w jednakim stopniu obecna w Lublinie i Brukseli, Kijowie i Wiedniu, w Pradze i w Paryżu.

Jestem rad, że społeczność uczelniana czuje się odpowiedzialna nie tylko za rozwój nauki, lecz także kształtowanie obywatelskich postaw.

Podnoszone przez Państwa problemy - jak wychowywać dla Europy, co składa się na europejski system wartości, jaka powinna być koncepcja europejskiego obywatelstwa - odnoszą się do spraw, które mają doniosłe znaczenie dla przyszłości wspólnoty. To pytania, które wymagają pilnego rozważenia.

Szanowni Państwo,

Nic ulega wątpliwości, że w XXI wieku właśnie nauka i edukacja są najlepszymi inwestycjami nowoczesnych społeczeństw. To klucze do sukcesów na wielu polach. O jakości uczestnictwa poszczególnych państw w europejskiej wspólnocie w znaczącym stopniu przesądzi stan wiedzy i umiejętności ich obywateli. Nad Wisłą mówimy o tym wprost - o pozycji i klasie naszego kraju w Unii zadecydują polskie klasy szkolne!

Dziękuję organizatorowi Kongresu - Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, a także Uniwersytetowi Marii Curie-Skłodowskiej - za przygotowanie tego wielkiego przedsięwzięcia. Dziękuję uczestnikom obrad za podjęcie cennej debaty o przyszłych zadaniach szkolnictwa wyższego w zjednoczonej Europie. Ufam, że to spotkanie w znaczący sposób pomoże nauce sprostać nowym wyzwaniom.

Dla wielu zagranicznych uczestników Kongresu wizyta w Lublinie stała się okazją do bliższego poznania naszego kraju. Bardzo liczę na to, że wywiozą Państwo z Polski jak najlepsze wrażenia. I że na długo ten Kongres zapamiętają - także dlatego, że rozpoczął się poza Unią, a zakończy już w Unii.

Wszystkiego dobrego! ,

/-\-LUul^ouulo( IĆO

numer 4, 2004