Węgiel aktywny w ochronie środowiska i przemyśle (2006)
KRZYSZTOF JASTRZĄB
Politechnika Śląska, Wydział Chemiczny ul. B. Krzywoustego 6,44-100 Gliwice
Przedstawiono główne problemy zw iązane z emisją rtęci do środowiska. Omówiono aktualnie stosowane, jak i perspektywiczne technologie ograniczające emisję rtęci do atmosfery . Rozważono możliwość zastosow ania do tego celu karhonizatu ze zużytych opon samochodowych. Rozw iązałoby to dw a pow ażne problemy ekologiczne: ograniczenie emisji rtęci do atmosfery oraz zagospodarowanie zużytych opon samochodowych.
SŁOWA KLUCZOWE: emisja metali ciężkich, rtęć, piroliza, opony samocho
dowe
Dane EMEP (European Monitoring and Evaluation Programme) informują, że Polska jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych rtęcią krajów w Europie: emisja rtęci prawie na cały m terytorium Polski jest bardzo wysoka i przekracza 40 mg Hg/km2/rok, a średnioroczne stężenie w powietrzu przekracza 2 ng Hg/m3 - szczególnie w rejonach południowej Polski [1, 2], Roczna emisja rtęci do powietrza z obszaru Polski w 2002 roku wynosiła 19,8 Mg. Dla porównania emisja rtęci w procesach spalania paliw w całej „starej” Unii Europejskiej EU-15 w 1990 r. wynosiła 245 Mg [3], Struktura krajowej emisji rtęci do atmosfer)’ (rys. 1) jest następująca: spalanie paliw dla celów energetycznych - 61,9%, przemysł materiałów budowlanych (głównie produkcja cementu) - 27,8%, przemysł chemiczny - 3,3%, hutnictwo żelaza i stali - 2,9%, spalanie odpadów - 2,2%, hutnictwo metali nieżelaznych - 1,8% [2].
Z uwagi na swoje właściwości rtęć jest emitowana do atmosfery w różnych formach:
• par\ metalicznej rtęci Hg^,z - są wynikiem niskiej temperatury wrzenia rtęci,
• lotne związki nieorganiczne na II stopniu utlenienia - jest to głównie sublimat HgCl2,
• lotne organiczne połączenia rtęci, zwane potocznie związkami metylortęciowy-mi; wyróżnia się monometylortęć (MMM). która obejmuje takie związki, jak: CHyHgCl, CHyHgOH, CH3HgBr oraz dimetylortęć (DMM), np. Hg(CH3)2.
• związki na (I) i (II) stopniu utlenienia występujące w lotnym pyle - tzw. rtęć cząsteczkowa.