Specyfika fotogrametrii leśnej
Specyfika fotogrametrii leśnej
Ryc. 14.5.2.13.
Obrazy intensywności 2D wycinków pni poszczególnych gatunków drzew (skaner FARO LS880), (źródło: P. Wężyk)
torów wskazują, że kształtuje się ona w granicach 0,5-^1,5 cm. Wysokość drzew odczytywana w chmurze punktów TLS obarczona bywa błędem kilku procent z powodu przesłaniania partii wierzchołkowych przez aparat asymilacyjny drzewa. Problemy te można przezwyciężać, stosując wiele stanowisk skanera oraz modelując brakujące fragmenty pni przy założeniu ich odpowiedniej regularności (np. ściętego stożka). Skanowanie w przypadku drzewostanów liściastych należy prowadzić w okresie, kiedy drzewa są całkowicie pozbawione liści (przy braku śniegu w koronie). Zwykle wysokość drzewa bywa zaniżona o kilkanaście do kilkudziesięciu centymetrów. Trudności w określeniu błędu bezwzględnego powoduje brak odpowiedniej referencji, gdyż pomiary naziemne nie są pozbawione subiektywizmu i błędów operatora oraz samego wysokościomierza.
dr hab. inż. KRZYSZTOF BĘDKOWSKI, prof. SGGW - Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, Wydział Leśny,
Katedra Urządzania Lasu, Geomatyki i Ekonomiki Leśnictwa
Sposób odwzorowania lasów na zdjęciach lotniczych jest uzależniony od wielu czynników natury przyrodniczej i technicznej, a wykonawstwo zdjęć lotniczych na potrzeby leśnictwa jest uważane za trudne. Leśnictwo korzysta ze specjalnie na jego potrzeby wykonywanych zobrazowań; materiały pozyskane do innych celów najczęściej są mało przydatne.
Czynniki przyrodnicze, takie jak np. charakter zbiorowisk roślinnych (skład gatunkowy, formy zmieszania, budowa przestrzenna, różnorodność kształtów, stan zdrowotny) oraz pora sezonu wegetacyjnego, oświetlenie, stan atmosfery, ukształtowanie terenu - istnieją obiektywnie i nie mogą być w momencie wykonywania zdjęć dowolnie zmienione. Wpływają jednak istotnie na dobór parametrów technicznych - rodzaju kamery fotogra-
357