Skaning laserowy
Podstawową czynnością operatora oprogramowania jest np. pomiar pierśnicy czy wysokości drzewa, co może być dokonywane w programie FARO Scene albo w pełni manualnie (tzw. metoda PIXEL), bądź też przy wspomaganiu komputera (pasowanie np. figury walca na wycinek pnia w celu określenia średnicy), (ryc. 14.5.2.9).
Możliwości modelowania 3D chmury punktów pomiarowych TLS są bardzo duże i pozwalają na generowanie powierzchni (Geomagic; ryc. 14.5.2.10) czy też modelowanie poszczególnych fragmentów pnia, wpasowując w nie walce lub ścięte stożki (Leica Cyclon).
Skanery TLS były w ostatnich 10 latach rozwijane niejako w tle technologii skaningu lotniczego (ang. Airborne Laser Scanning). Jedną z przyczyn był fakt, iż potencjalni klienci nie byli w stanie wydać więcej środków finansowych niż na sprawdzone instrumenty geodezyjne (np.
Total Station czy tachimetr skanujący) lub nie mieli odpowiedniego personelu do obsługi. Pierwsze instrumenty powstały pod koniec lat 90. XX wieku (Zoller-&Fróhlich, skaner Scene Modeller), a pionierskie wdrożenia realizowały firmy korzystające już wcześniej z lotniczego skaningu, zatrudniające przeszkolony personel. W technologiach ALS przeważa typ laserów pulsacyjnych. Dla systemów TLS nowe otwarcie rynku nastąpiło w momencie wprowadzenia tzw. skanerów fazowych (krót-
Ryc. 14.5.2.10.
Modelowanie chmury punktów TLS.
U góry od lewej: wymodelowany pień sosny (Leica Cyclon) i kłoda buka z określoną miąższością.
U dołu: modele 3D pni sosen na powierzchni kołowej (Geomagic)
349