J
V
specyficzne czynniki Wałkowe. Uzyskania wiedza nneste zostać wykorzystana mJn. (to opracowania nowych terapii w niektórych chorobach, w tym nowotworowych, związanych z niapireastotowym poziomem Watek dążących kap, W tracjej pracy (tektorsktej mg? Kart&na Pteyk stawka się 1% syntezie analogów fcapu zamierających modyfikowaną w pootycach W2 i W’f guta^osrynę I badaniu teh ata&ciwośd w oddztalywanJu z dwoma Walkami' faktorem e!F4It (®ng, ejfej^ifc MMkm Petów 4ł£) utsmeinSczącym w translacji oraz snurporfyną 1, btafidem zaangażowanym w transport małych jądrowych RWA bogatych w urydynę, U slkMA, (ang. (Mft» rfcfr simti nuchar RNA). Tego typu badania nałoży zateyć do ważnych i istotnych % punktu widzenia medycyny z© względu na ich potemjalln© wdrożenie w przemyśle farmactoutycanym.
Pierwszym etapem pracy doktorskiej mgr Karalny Piecyk było otrzymanie
v ■■
menoraddeolydcwych analogów (capu modyfikowanych w pntycjach N2 I W7 gwrmyny.
Na podstawia danych fiteraturwrych I wtelu eksperymentów wstępnych mgr Karelka Piecyk przyjęta nąjbanhtoj optymalną strategię syntey N2 modyfikowanych analogów kapis. Potegate ona na otrzymaniu 24towo(p«chodnej inoKyny, « mianowicie 2- fluoro--?’ ,3' ,5'-k K>- ćoetyto-O®- f&^-nit rofonylojetyl ojinreyny jato
prekursora do syntezy N2 modyfikowanych pochodnych guanozyny, Ta 24liłorowana pochodna w reakcji substytucji nukteofitowej Sn Ar z aminami doficwKtdta eto Otrzymania 16 pochodnych guanozyny r&ntących się charakterem podetawnfta przy atomie W2 (podstawniki aMMyczne z łafcuchami HntowymJ i rozgałęzionymi otok aroma^iam z grupami będącymi donefand lub akceptorami elektronów). Te pochodne były wykorzystane de syntezy W* modyfikowanych menonukteolydowych analogów kapu, które otrzymano w wyniku lob fosforylacji dokonanej metodą opracowana przez Yoshikawą. Me z W2 pochodnych guanceyrny z podstawnikami propyn-1 pentynowym poefttóyiy eto syntezy 6 monamddaciydowyoh analogów kapu iiwierajtpydi w swej strukturze w pc*ye$ W2 ptatócfcaft triazolowy. Po wtoku próbach mgr Karolina Piecyk opracowała optymalną procedurę (1,3~dlpoterna cyktoaddycja między terminalnymi Ottonami z organicznymi azydkami kataizewana jonami Cu1) pozwalającą uzyskać pożądany związek z wydajnością od 60 do 90%.
Ittodyftkowmo w pozycji W7 mononukteotydewe analogi kapu byty dwojakiego rodzaju: z podstawnikiem przy atomie Nr i nteamodyflkcwaną pozycją N* (analogi rmnomMytogtiaiHJfsyno kapu, MMC) oraz z podstawnikiem przy Ny I z dwoma
• • •