2711906767

zebrania itp., organizować spotkania autorskie, wieczory wspólnego czy głośnego czytania. W ten sposób chciała związać mieszkańców wsi z książką i biblioteką. Rozwijała Dział Instrukcyjno-Metodyczny, zachęcała bibliotekarzy do podwyższania kwalifikacji zawodowych, organizowała wyjazdy szkoleniowe do bibliotek innych województw, popierała wdrażanie nowych metod pracy podpatrzonych u innych. Ceniła sumienność i pracowitość u pracowników, była też uważana za sprawiedliwego szefa.

W tym czasie nastąpiła reorganizacja sieci bibliotecznej, związana ze zmianą struktury administracyjnej kraju. W maju 1955 roku połączono WBP z Miejską Biblioteką Publiczną, tworząc Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną. Działalność WiMBP stała się bogatsza i bardziej zróżnicowana. Zmieniła się sytuacja polityczna kraju, wpłynęło to na pracę biblioteki, która zaczęła stopniowo zwracać uwagę na potrzeby czytelnika indywidualnego. Jadwiga Sieprawska odeszła z biblioteki w 1958 roku, została kierownikiem Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki. Prowadziła tam ożywioną działalność kulturalną aż do 1964 roku. Przeszła na emeryturę i wróciła do biblioteki, tym razem szkolnej.

1 kwietnia 1958 roku dyrektorem został Roman Sękowski, zaledwie dwudziestosiedmioletni, dobrze wykształcony, pełen zapału młody człowiek. Skończył Państwowe Liceum Bibliotekarskie i Księgarskie w Krakowie, następnie studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym we Wrocławiu, z roczną specjalizacją bibliotekarską. Pracę magisterską pisał u prof. Ewy Maleczyńskiej. Po studiach trafił do Opola, gdzie objął stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Bibliotek w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Po trzech latach pracy w urzędzie związał się z biblioteką na trzydzieści trzy lata, aż do emerytury. Zastał bibliotekę zorganizowaną, ale wymagającą unowocześnienia i stworzenia nowej wizji rozwoju, nowej strategii. Rozpoczął kształtowanie księgozbioru WiMBP. Systematycznie gromadził księgozbiór regionalny, śląski. Na aukcjach i od osób prywatnych kupował silesiana i zbiory

f

specjalne dotyczące Śląska i Opolszczyzny.

Zawsze zainteresowany był nowościami technicznymi. Powołał w 1974 roku Dział Konserwacji Zbiorów i Małej Poligrafii, w którym m.in. mikrofilmowano dziewiętnastowieczne i dwudziestowieczne czasopisma śląskie. Było to przedsięwzięcie nowatorskie w bibliotekarstwie publicznym. Pragnął stworzyć Centralną Bibliotekę Regionalną. Także działalność szkoleniowa i instrukcyjno-metodyczna nabrała rozmachu. Młoda kadra dokształcała się i pracowała ofiarnie i z entuzjazmem.

Dyrektor Sękowski, członek Komisji Budowy Bibliotek przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, myślał o budowie nowoczesnego budynku bibliotecznego. W latach sześćdziesiątych powstał nawet plan nowego gmachu, ale niestety nie udało się tego pomysłu zrealizować.

Z jego inicjatywy biblioteka nawiązała pierwsze kontakty z bibliotekami zagranicznymi, początkowo w Karwinie i Bańskiej Bystrzycy, potem w Poczdamie.

10