INŻYNIERIA ŚRODOWISKA - MŁODYM OKIEM TOM 13,2015
Adam Widz, Paulina Kubecka1. Ola Pańczyk, Szczepan Jakubaszek, Justyna Poniewozik, Piotr Stanek, Aneta Brodziak
Kolo Naukowe Biologów i Hodowców Zwierząt,
Sekcja Ekologicznej Produkcji Żywności,
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, Lublin
Pracownia Ekologicznej Produkcji Żywności Pochodzenia Zwierzęcego,
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła,
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt email: 'paulina.kubecka@gmail.com
Słow a klucze: obornik, obszary chronione, nawóz organiczny, makroelementy, degradacja gleby
Streszczenie: Naturalne środowisko, tak powszechnie wykorzystywane przez człowieka, coraz częściej jest zanieczyszczone poprzez nieodpowiednie stosowanie nawozów organicznych czy też zwiększenie ich dawki, które ma na celu poprawy plonowania. Często w wyniku nieodpowiedniego, zbyt intensywnego nawożenia można doprowadzić do degradacji gleby.
Zgodnie z Dyrektywą Azotanową na terenach chronionych (Natura 2000. parki narodowe), jak i poza nimi, roczna produkcja obornika nie może przekroczyć 170 kg N na 1 ha użytków rolnych.
Informacje do badań zebrano w 17 gospodarstwach utrzymujących bydło. Pośród tych gospodarstw wyróżniono 2 grupy ze względu na położenie:
-grupa I - usytuowane na obszarach chronionych (Natura 2000, parki narodowe),
-grupa II - położone poza terenami chronionymi.
W obu analizowanych grupach gospodarstw obornik stosowano w odpowiednich dawkach i częstotliwościach dla środowiska naturalnego, nie przekraczających obowiązujących norm i zaleceń. Wykazano, że wszystkie uwzględnione parametry w gospodarstwach z grapy II były wyższe w porównaniu do gospodarstw z grapy I. Wynikało to z wyższej obsady zw ierząt, a tym samym z większej produkcji obornika. W obu grapach stwierdzono degradację gleby, co świadczy o nieprawidłowym zmianowaniu lub nieprawidłowym doborze roślin w zmianowaniu. Bilans substancji organicznej na 1 ha nieznacznie przewyższał obowiązujące zalecenia.
1. Wstęp
9