PR03ŁKTOWANIE FORMATÓW EKRANOWYCH
Informacja wyświetlana na ekranie powinna być swoim zakresem, formą i wyglądem dostosowana do potrzeb i oczekiwań użytkowników. Niestety, projektanci katalogów on-line zbyt często bezkrytycznie przenosili zawartość i układ tradycyjnych katalogów kartkowych, zaprzepaszczając w ten sposób częściowo szansę utworzenia prawdziwie nowego narzędzia wyszukiwania informacji. Należy uświadomić sobie, że przechowywanie i przetwarzanie informacji w katalogach komputerowych jest inne niż w tradycyjnych katalogach kartkowych bądź książkowych i informacja w nich zawarta powinna zostać odpowiednio przeredagowana i sformatowana. Istniejące formaty maszynowe opisu bibliograficznego, jak znany od 1966 r. format MARC i jego liczne narodowe mutacje, zaprojektowane były do wymiany informacji bibliograficznej na wiele lat zanim powstały pierwsze publicznie dostępne katalogi on-line - OPAC (ang. Online Public Access Catalo-gue) i nie może dziwić fakt, że jako formaty wyjściowe dla użytkowników nie sprawdziły się zupełnie. Formaty pierwszych katalogów on--line były opracowane dość dowolnie, be2 uprzedniego przygotowania teoretycznego i przeprowadzenia odpowiednich badań ootwierdzających ich przydatność. Przy projektowaniu tych formatów zbyt często kierowano się tradycją biblioteczną, zbyt rzadko natomiast wykorzystywano doświadczenia i wiedzę wyniesione ze stosowania komputerów poza biblioteką, na przykład w systemie teletekst, videotex, w systemach zarządzania bazą danych, itp.
Sposób, w jaki katalog jest prezentowany użytkownikom, to jest układ rekordów w zbiorze, elementów w rekordzie, oraz ich rozmieszczenie na ekranie są niezwykle ważne dla sprawnego funkcjonowania katalogu. Dobry katalog powinien zapewnić użytkownikom odnalezienie informacji jak najbardziej relewantnej, w sposób jak naj-
1*7