2906543416

niu informacji. Pełną listę polskich odpowiedników nazw pól Comm on Communicati on Format zestawiono w załączniku,

ZASADY ODZWIERCIEDLANIA RELACOI MIĘDZY ELEMENTAMI OPISU

Jednym z problemów nie rozwiązanych do tej pory w formatach wzorowanych na strukturze MARC był sposób reprezentowania opisów złożonych, to znaczy takich, w których pewne podstruktury opisu pojawiałyby się wielokrotnie i pozostawały w stosunku do siebie w pewnych określonych relacjach. -Typowym przykładem może tu być opis wydawnictwa wielotomowego na dwu lub więcej poziomach (zgodnie z zasadami IS5D). W takim przypadku na pierwszym poziomie podaje się elementy opisu wspólne dla wszystkich tomów, natomiast na drugim pozostałe elementy opisu, charakterystyczne dla poszczególnych tomów. W formacie typu MARC nie ma pola (powtarzalnego), w którym mógłby się "zmieścić" opis pojedynczego tomu. Pojedynczy tom wymaga struktury opisu podobnej jak w przypadku książki jednotomowej, a więc struktury złożonej z większości pól rekordu bibliograficznego. Zatem całość wydawnictwa wielotomowego powinna być opisana przy użyciu struktury rekurencyjnej. Niestety^ w formatach typu MARC budowanie jawnych struktur rekurencyjnych nie było do tej pory możliwe. Problem próbowano rozwiązać wprowadzając podrekordy, czyli w rzeczywistości rekordy stojące w hierarchii niżej od rekordów głównych. Podrekordy te (posiadające własne etykiety) mogły być traktowane bądź jako podstruktury (pola) rekordów właściwych (co jest niezgodne z zasadami IS0-2907, gdyż etykieta pola ma służyć do identyfikowania pola a nie rekordu, a także ponieważ w jednym rekordzie nie powinna wystąpić więcej niż jedna etykieta rekordu), bądź jako struktury samodzielne, które byłyby wiązane z rekordami głównymi poprzez wskaźniki umieszczone w specjalnie do

174