2910489742

53

Dydaktyka

na ekranie (krótsze fragmenty, oprawa graficzna), a pomysły instruktora do technicznych możliwości oprogramowania. Wśród kursów dopuszczonych do dystrybucji poszczególne platformy edukacyjne organizują konkursy i listy rankingowe. Również władze uczelni stosują różne formy zachęcania nauczycieli do tworzenia kursów on-line (przez tantiemy ze sprzedaży, zwalnianie nauczyciela z innych obowiązków akademickich w okresie 6 miesięcy lub jednego semestru). Nauczyciele mogą korzystać z pomocy uczelnianych lub internetowych centrów instruktażowych np. Center for Instructional I)eve-lopment and Research. Internet Resources for Teaching. Centrum rekomenduje i wypożycza wybrane poradniki, wy daje internetowa elektoniczne czasopismo „CIDR Reaching and Learninig Bulletin” [Center... 2002, dok. elektr.]. Na łamach pisma absolwenci kursów przekazują swoje doświadczenia — od momentu podjęcia decyzji o dalszym kształceniu, poprzez wybór uczelni, do uzyskania dyplomu.

Na wielu uniwersyteckich stronach można znaleźć instrukcje dotyczące projektowania stron (Designing a Course) [Braxton 2001, dok. elektr.], budowy' i zawartości sylabusów [SFSU Syllabus Builder 2002, dok. elektr.] lub przebudowy kursów (7ramfónninga Course). Metodyka projektowania kursów on-line jest stale rozwijana i osiągnęła wysoki poziom.

Firmy sprzedające oprogramowanie organizują specjalne warsztaty i seminaria, na których instruktorzy kursu (wy kładowcy', asystenci) zapoznają się z możliwościami oprogramowania oraz przystosowania wcześniej używanych elementów multimedialnych do nowych wymagań technicznych, przygotwa-nia testów, zarządzania kursem. WebCT poza corocznymi konferencjami organizuje w różnych terminach i miastach jednodniowe szkolenia trenerów oprogramowania (Train the Train ers — 1500 dolarów) i przyszłych twórców kursów lub administratorów systemu (od 250 do 600 dolarów') [Webet 2002, dok. elektr.].

Wszystkie te starania przynoszą oczekiwane rezultaty. Niemal każdy instytut przygotowuje przynajmniej 2 nowe kursy on-line roczne. 1/5 wszystkich kursów w University of Cincinnatiand, a 60% z 385 kursów w Albert-son College, to kursy on-line [Olsen 2001, s. 25]. Wykaz kursów on-line oferowanych przez akredytowane uczelnie zawiera katalog Bears* Guide Earning Degrees Nontraditioally [Degrees Nontraditionally 2002, dok. elektr.]

Opracowanie wszystkich elementów' kursu on-line jest czasochłonne, ale pożyteczne. Dianę J. Davis, dyrektor Center for Instructional Development & Distance Education University of Pittsburgh twierdzi, że pozytywnie wpływa na rewizję treści, dobór źródeł, często powoduje przemyślenie i zmianę filozofii nauczania (Olsen 2001 s. 25).

Monitoring kursu Community Information i analiza wyników cząstkowych zadań i testów' przeprowadzone w Manchester Metropolitan University wykazały, że łatwy dostęp do atrakcyjnych materiałów dydaktycznych wpływa na lepsze wyniki końcow^re (wyższe niż w zajęciach prowadzonych wcześniej w tradycyjny sposób) nawet wówczas, gdy studenci nie skorzystali z wielu możliwości. Stwierdzono występowanie korelacji między odwiedzinami zalecanych stron, ilością przesyłanych i czytanych wiadomości a końcową oceną. Okazało się też, że studenci przenieśli dawne nawyki studiowania do nowego środowiska. Duża część nie brała udziału w interaktywnych formach pracy, w ostatniej chwili kopiując dostępne teksty. Bardzo słabo wypadł test sprawdzający znajomość internetowych źródeł (zabrakło czasu na ich poznanie), mało osób zabierało głos w' dyskusji, choć prawie wszyscy czytali zamieszczane na tablicy opinie i komentarze. Podobnie jak w tradycyjnych zajęciacłi przeważały postawy bierne, w niektórych zespołach wspólna praca była trudna do zorganizowania.