2910489772

63

Dydaktyka

edycjami, w nadchodzącym roku szkolnym chciałabym rozpocząć pracę z młodzieżą licealną na podstawie proponowanego właśnie podręcznika. Liczę na to, że w czasie odbywających się warsztatów będę miała okazję zweryfikować moją dotychczasową wiedzę, a na tym gruncie przećwiczyć nieznany mi jeszcze materiał. Kiedy rozpoczynałam pracę w zawodzie, miałam to szczęście, ze od samego początku towarzyszyły mi te podręczniki. Niestety jednak, ciągle mam do czynienia z nauczycielami, dla których jest to nowość wywołująca paraliżujący strach przed skorzystaniem z pomysłów To /?/Wf/Jest to zapewne związane z pewnym trudem przezwyciężenia dawnych nawyków i często niezdrowych przyzwyczajeń. Z mej studenckiej praktyki pamiętam też, że tzw. «stare» podręczniki nie dawał)' tak szerokiej możliwości przeprowadzania lekcji twórczych, aktywizujących ucznia. Jeżeli za cel nadrzędny postawimy sobie dobro ucznia, to nie powinien zrażać fakt, że trzeba się nieco więcej przygotowywać przed przeprowadzeniem zajęć i nie można stworzyć sobie gotowego wzorca, idealnego konspektu. Lekcję tworzy bowiem nie sam nauczyciel, ale przede wszystkim uczeń we współpracy z prowadzącym. Autorzy zalecają także sięganie do innych źródeł wiedzy. Takie sugestie wymagają wielkiej elastyczności od nauczyciela, który często sam musi kompilować bądź też rozszerzać nabytą wcześniej wiedzę odpowiednio do wymogów danej sytuacji. Jest to najbardziej widoczne, kiedy zauważam, że po raz pierwszy spotykam się z tak integralnym potraktowaniem treści językowych z literackimi. Podsumowując, chcę zaznaczyć jedno: te podręczniki nie pozwalają popaść w rutynę”.

W czasie warsztatów' przeprowadzanych w systemie blokowym mgr Janusz Waligóra oraz mgr Piotr Kołodziej mieli przedstawić koncepcję kształcenia kukurowo-literackiego, zaś dr Iwona Steczko rozdział podręcznika poświęcony kształceniu językowemu. Poszczególne partie książki są bowiem ściśle skorelowane. Oczywiście ze względu na ilość uczestników był to dość szczególny typ warsztatów.

Zarówno cykl piątkowych wykładów, jak i sobotnie zajęcia praktyczne spotkały się z dużym zainteresowaniem polonistów' z całej Polski. Było to pierwsze spotkanie na tak wielką skalę, ale nie precedensowe w historii Wydawnictwa. WE od kilku lat prowadzi bowiem szeroko pojętą działalność dydaktyczną. Organizuje warsztaty metodyczne dla nauczycieli różnych przedmiotów, prowadzone przez autorów' podręczników oraz doświadczonych dydaktyków'. Nowatorskie propozycje metodyczne zostały docenione przez nauczycieli oraz Ministerstwo Edukacji. Świadczy

0    tym choćby nagroda na 5. Targach Książki Szkolnej — Edukacja’98 — Puchar Ministra Edukacji za nowoczesność w dydaktyce i edytorstwie oraz Nagroda Edukacja’98 za walory edukacyjno-poznawcze książki To lubię! Teksty i zadania. Klasa VII. Innym rodzajem wyróżnienia są recenzje prezentowanego właśnie podręcznika do szkół ponadgimna-zjalnych. Oto dwa tylko fragmenty:

„Podręcznik (...) jest propozycją nowatorską, gdyż burzy tradycyjny, wzorowany na dydaktyce uniwersyteckiej, sposób prezentowania wiedzy o literaturze i kulturze (...). Komunikacja jest tutaj traktowana jako komunikacja symboliczno-aksjologiczna, która tworzy swoiste środowisko naturalne człowieka, stanowi o jego wolności i człowieczeństwie. To lubię! dla uczniów' klas 1 liceum ogólnokształcącego proponuje „wychowanie do rozumnego korzystania z wolnoici”, a tym samym określenie się wobec kwestii tożsamości kulturowej

1    narodowej oraz związanej z nim tradycji (...).

prof. Barbara Myrdzik

„Cykl To lubię! — co wielokrotnie podkreślała Bożena Chrząstowska — uznać można za swoistą "lokomotywę reformy*. Jak słusznie — jako jedna z jego pierwszych recenzentek — przewidywała Mirosława Kon-dys, przyczynił się on do prawdziwego prze-