3071579586

Ekologiczne rolnictwo i ogrodnictwo

W przetwórstwie nie mogą być stosowane syntetyczne dodatki i substancje wspomagające, jak barwniki, emulgatory, stabilizatory, konserwanty, przeciwutleniacze, substancje powlekające i in. Mikroorganizmy zmienione w drodze inżynierii genetycznej (GMO) ani ich produkty, nie mogą być wykorzystywane w przetwórstwie eko-rolniczym. Napromienianie żywności jest zabronione.

Przechowywanie musi gwarantować odpowiednie warunki magazynowania towaru. Pomieszczenia nie mogą być traktowane pestycydami; wykluczone są toksyczne materiały budowlane, farby itd. Transport produktów musi być odpowiedni do ich rodzaju, przy czym produkty muszą być transportowane w zamkniętych opakowaniach i być właściwie oznakowane.

Wieloskładnikowe produkty przetworzone muszą zawierać co najmniej 95% składników ekorolniczych, by dany środek spożywczy mógł być oznakowany jako produkt rolnictwa ekologicznego. Jeśli udział składników certyfikowanych wynosi mniej niż 95% możliwa jest tylko wzmianka o nich w liście składników, z podaniem ich łącznej procentowej zwartości w masie składników pochodzenia rolniczego. Jako składniki konwencjonalne (do 5%) mogą być stosowane wyłącznie składniki wymienione w urzędowym wykazie, ustalanym na szczeblu Komisji Europejskiej.

Praktycznie, w obrocie rynkowym znajdują się produkty zawierające wyłącznie składniki z rolnictwa ekologicznego.

Kryteria ekorolnicze określają dozwolone środki i sposoby produkcji oraz przetwórstwa. Dozwolone substancje są wymienione w załączniku VIII rozporządzenia Komisji 889/2008. Substancje nie zamieszczone w wykazie nie mają zastosowania w ekologicznej produkcji żywności.

Produkty rolnictwa ekologicznego muszą mieć atest, który oznacza, że zostały one wytworzone zgodnie z kryteriami rolnictwa ekologicznego.

Główne cele rolnictwa ekologicznego:

•    zachowanie i podnoszenie j żyzności gleby, poprzez stosowany płodozmian oraz właściwe nawożenie organiczne i płytką uprawę gleby.

•    utrzymanie równowagi biologicznej w środowisku produkcji rolniczej dzięki pielęgnowaniu bioróżnorodności,

•    samowystarczalność paszowo-nawozowa czyli dążenie do zamknięcia obiegu materii

•    w gospodarstwie (poprzez zrównoważenie produkcji roślinnej i zwierzęcej).

Cechy gospodarowania ekologicznego, to:

•    dążenie do samowystarczalności paszowej i nawozowej,

•    zrównoważenie wielkości produkcji roślinnej i produkcji zwierzęcej w ramach danego gospodarstwa,

•    zakaz stosowania syntetycznych nawozów mineralnych oraz chemicznych środków ochrony roślin,

•    stosowanie płodozmianów (bez uproszczeń, a tym bardziej monokultury) z dużym udziałem roślin motylkowatych oraz międzyplonów, wykorzystując przyrodnicze czynniki zmianowania,

•    dbałość o utrzymanie okrywy roślinnej (międzyplony),

•    zapewnienie zwierzętom gospodarskim warunków bytowych zgodnych z ich potrzebami,

•    niskie nakłady rzeczowe i niskie zużycie energii,

•    ochrona środowiska naturalnego, w tym krajobrazu rolniczego.

9