Wymuszony obieg powietrza został wykonany z wykorzystaniem wydajnego wentylatora i odpowiednio zaprojektowanego obwodu rozprowadzającego. Przyczynia się to do znacznego zmniejszenia temperatury elementów konstrukcyjnych młyna.
Rys. 1. Termogramy podczas pracy młyna elektromagnetycznego (czas t=600 s.): a) bez chłodzenia, b) z wy muszonym chłodzeniem
Głównymi miejscami analizowanymi z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego, branymi pod uwagę podczas badań były:
- uzwojenia wzbudnika (punkt Spl, rys. 1),
- komora robocza (punkt Sp2, rys. 1),
- rdzeń wzbudnika (punkt Sp3, rys. 1).
Na rysunkach 2 i 3 przedstawiono charakterystyki rozkładu średniej temperatury w podstawowych elementach konstrukcyjnych młyna elektromagnetycznego. Z badań wynika, że punktem w którym wydzielana jest największa ilość energii cieplnej są uzwojenia wzbudnika. W głównej mierze jest to energia strat, na którą składają się straty podstawowe w miedzi, straty na prądy wirowe i prądy wyrównawcze płynące między uzwojeniami. Ponadto we wzbudniku występują straty wynikające ze stratności materiału, częstotliwości zasilania, rozkładu pola magnetycznego, a także zmian reluktancji obwodu magnetycznego.
Kolejnym źródłem ciepła występującym w młynie elektromagnetycznym jest komora robocza. Poruszające się elementy mielące pod wpływem zderzeń oraz tarcia nagrzewają się i przekazują swoją energię cieplną ścianom komory roboczej oraz rozdrabnianemu materiałowi. Ponadto mielniki oraz ściany komory roboczej nagrzewają się indukcyjnie pod wpływem wirującego pola elektromagnetycznego wytworzonego przez obwód wzbudnika. Mała wartość temperatury rury na termogramach przedstawionych w niniejszym artykule jest wynikiem zastosowania materiału izolacyjnego uszczelniającego komorę roboczą.
5