3179028184

(l8 Akademickie perły techniki

Rewolwery GWARD i amunicja SPECIAL

Historia opracowania i wdrożenia do produkcji pierwszego polskiego rewolweru sięga początków lat dziewięćdziesiątych XX w., kiedy to Ministerstwo Spraw Wewnętrznych rozpoczęło starania o pozyskanie dla swoich funkcjonariuszy nowoczesnego i niezawodnego rewolweru*, strzelającego bardzo popularną na swiecie 0,38-calową amunicją Special. Zadania skonstruowania broni podjął się zespół pracowników z Katedry Konstrukcji i Eksploatacji Uzbrojenia Klasycznego (obecny Zakład Konstrukcji Specjalnych Instytutu Techniki Uzbrojenia Wydziału Mechatroniki) Wojskowej Akademii Technicznej w składzie: płk dr inż. Marian Czeladzki, płk doc. dr inż. Henryk Głowicki, płk mgr inż. Witold Koperski i ppłk mgr inż. Stanisław Ciepielski oraz Kombinatu Maszyn Włókienniczych WIFAMA (obecnie WIFAMA-PREXER PROJEKT Sp. z o.o) z Łodzi: mgr inż. Ryszard Chełmicki, mgr inż. Tomasz Podgórski i mgr inż. Jan Dudek.

Rewolwery GWARD z lufą długą (góra) i krótką (dól)

Na początku 1990 r. wykonano mo- i dele laboratoryjne broni wraz z pięcioma różnymi lufami, które poddano intensywnym badaniom, po czym w 1991 r. zaprojektowano i wykonano dwie wersje broni, oznaczone Rsp (skrót od: rewolwer specjalnego przeznaczenia) różniące się jedynie długościami luf: pierwsza - z lufą dlugoś-

ległościach nieprzekraczających 50 m. Zespoleni wyróżniającym rewolwer spośród innych rodzajów broni strzeleckiej jest magazynek nabojowy

z kilkoma (najczęściej 6, rzadziej 5 lub 7) komo-ni nabojowymi.

nością działania, szybkością > obsługi. Na ogól nie mają bezy względu są zawsze gotowe do natychmiastowego użycia. W odróżnieniu od broni automatycznej,

nia strzelania, gdyż kolejne naciśnięcie języka usi obrót bębenka i oddanie naci 63,5 mm (2,5 cala), a druga - 101,6 mm (4 cale). Produkcję obu rewolwerów, pod nazwą GWARD, rozpoczęto w 1994 r. w KMW (jedyny jak dotąd wytwórca rewolwerów w Polsce po 1945 r.) i kontynuowano ją przez cztery lata (ogółem wyprodukowano 1 052 rewolwery, w tym 527 - z krótką lufą i 525 - z długą lufą). Obecnie rewolwery nie są już wytwarzane (i nie planuje się wznowienia produkcji), ale nadal znajdują się w uzbrojeniu m.in.: polskiej policji, służb bezpieczeństwa, oddziałów antyterrorystycznych i służb ochrony.

GWARD to broń powtarzalna, przeznaczona do samoobrony, wymuszania posłuszeństwa i zwalczania siły żywej na odległościach nieprzekraczających 50 m. W broni zastosowano najpowszechniejszy na świecie układ konstrukcyjny, w którym luft (z przewodem bruzdowanym) jest sztywno połączona ze szkieletem (połączenie gwintowe).

a bębenek do ładowania i rozładowania jest odchylany w bok na lewą stronę. Wyciąganie łusek z bębenka odbywa się jednocześnie za pomocą ręcznego ekstraktora umieszczonego w osi bębenka. Przyrządy celownicze - typu otwartego, są wyregulowane do strzelania na odległość do 25 m i składają się z prostokątnej muszki stałej oraz prostokątnej szczerbinki z możliwością regulacji bocznej. W rewolwerze zastosowano mechanizm spustowo-uderzeniowy podwójnego działania, który po naciśnięciu języka spustowego umożliwia napięcie (odchylenie) kurka i obrót bębenka, a następnie - powrót kurka do położenia początkowego i odpalenie naboju.

Rewolwer ma dwa bezpieczniki wewnętrzne działające automatycznie. Pierwszy z nich blokuje kurek w przednim polony we właściwej pozycji, drugi - sterowany spustem - uniemożliwia dojście kurka w skrajne przednie położenie przy niedostatecznej sile przyłożonej na język spustowy (w razie upadku, wstrząsu załadowanego rewolweru nie nastąpi jego odpalenie bez zamierzonego naciśnięcia na język spustowy lub napięcia kurka).

Nakładki rękojeści broni wykonano z drewna bukowego.

palnej wyposażonej w obrotowy bębenek nabojowy (rewolwery bębenkowe), jak i broni zawierającej zespół (wiązkę) kilku sprzężonych ze sobą luf obracających się wokół własnej osi (rewolwery wiązkowe zwane też pistoletami wiązkowymi).