OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE DLA MIASTA OPOLA
jego morfologii i stanowiące barierę rozwojową miasta. Spadki terenu w obrębie Garbu nieznaczne, na ogół nie przekraczają 5 %, lokalnie, na skłonach dochodząc do 12%.
B. Obszary o rzeźbie fluwioglacialnei z formami akumulacji wodno - lodowcowej.
Obszary o rzeźbie wodno - lodowcowej związane z procesami rzeźbotwórczymi plejstocenu występują punktowo na terenie miasta, w szczególności w części zachodniej (Bierkowice - dolina Prószkowskiego Potoku, rejon cmentarza komunalnego w Opolu Półwsi), środkowej (wschodnia i południowo - wschodnia część Nowej Wsi Królewskiej) oraz południowo - wschodniej (na terenie Maliny). W obrębie obszaru występowania rzeźby fluwio-glacjalnej wyróżnia się dwa typy form:
• Wysoczyznę plejstoceńską falistą i lekko pagórkowatą (Wpf), zbudowaną z utworów piaszczysto - żwirowych zlodowacenia środkowopolskiego (stadiał Odry). Wysoczyzna położona jest w przedziale wysokościowym 153.0 - 178.0 m n.p.m. (kulminacja na terenie Nowej Wsi Królewskiej), po zachodniej i wschodniej stronie Doliny Odry. Powierzchnia wysoczyzny cechuje się lokalnie zróżnicowaną mikrorzeź-bą, wysokości względne, szczególnie w strefie krawędziowej nieczynnych piaskowni i żwirowni, dochodzą do 15 - 17 m. Spadki terenu nieznaczne, tylko lokalnie w części północno - wschodniej dochodzą do 12 %.
• Kemy (K), występujące lokalne, w postaci izolowanych, kopulastych wyniesień o długości dochodzącej do 600 m i szerokości do 250 m. Stanowią one formę utworzoną przez wody roztopowe, towarzyszące deglacjacji frontalnej lądolodu środkowopolskiego, stadiału Odry. W wyniku procesów denudacyjnych formy w znacznym stopniu zniszczone, wznosząc się ponad otaczający teren 5 - 8 m. Lokalne spadki terenu nie przekraczają 8 %.
C. Obszary o rzeźbie fluwialno - denudacyjnej z formami akumulacji wodnej
Obszary o rzeźbie fluwialno - denudacyjnej stanowią obok Garbu Groszowicko - Opolskiego główną jednostkę, wyraźnie zaznaczającą się w morfologii miasta. W jej obrębie obszarów wyróżnić można następujące, mniejsze jednostki, związane z procesami rzeźbotwórczymi plejstocenu i holocenu:
• Terasę wysoką, plejstoceńską, akumulacyjną (Twp), żwirowo - piaszczystą, stanowiącą pozostałość wysokiego zasypania preglacjalnego (związanego z nasuwającym się lądolodem zlodowacenia południowopolskiego). Na terenie miasta forma ta zajmuje niewielkie powierzchnie po wschodniej stronie rzeki Odry (rejon składowiska odpadów przy ulicy Podmiejskiej - Groszowice), lecz jej główna część rozciąga się na południowy - zachód od zabudowy Wójtowej Wsi, budując Wzgórza Winow-skie (gmina Prószków). Terasa w stosunku do współczesnego dna Doliny Odry wyniesiona jest od 20-25 m po stronie wschodniej do 30 m po stronie zachodniej. Wysokości bezwzględne zamykają się w przedziale 161-180 m n.p.m. (kulminacja, położona na terenie gminy Prószków przekracza wysokość 190 m n.p.m.). Powierzchnia terasy w granicach miasta falista i lekko falista, o spadkach terenu nie przekraczających 12 % .
• Terasę średnią, plejstoceńską (Tsw), piaszczystą, lokalnie piaszczysto - żwirową, o charakterze akumulacyjnym, stanowiąca pozostałość zasypania w okresie zlodowa-
Konsorcjum ECOPLAN / GRUNT 12