LABORATORIUM PKM
Temat: Wyznaczanie charakterystyki elementów podatnych
Gdy sprężyna śrubowa (rys. 3) obciążona jest osiowo siłą P i moment działający w płaszczyznach oparcia sprężyny o powierzchnie dociskające Mt= 0 (tzn. zakładając, że końce sprężyny nie są utwierdzone i spoczywają na płaszczyznach dociskających bez tarcia), w dowolnym przekroju prostopadłym do osi drutu występują:
- moment M = PD/2 o wektorze leżącym w płaszczyźnie prostopadłej do osi sprężyny
- siła P skierowana równolegle do osi sprężyny.
Składowe styczne i normalne tego momentu i siły mają postać:
Mx = M cos y/ Px = P sin y/
My — M sin y/ Py = P cos y/
Moment Mx wywołuje skręcanie drutu względem jego osi, a moment My powoduje zginanie. Siła Px powoduje ściskanie drutu wzdłuż osi, a siła Py powoduje ścinanie w płaszczyźnie prostopadłej do jego osi. Ponieważ kąt pochylenia zwojów sprężyny jest zwykle nie większy niż 9°, a najczęściej nie przekracza 6°, przy obliczaniu naprężeń i ugięcia sprężyny przyjmuje się, że y/ » 0, czyli pomija się naprężenia wywołane zginaniem momentem My i ściskaniem siłą Px, a zamiast Py i Mx przyjmuje się nieco większe wartości P oraz M. Pomijając działanie
siły ścinającej Py naprężenie maksymalne w przekroju drutu rmax można opisać zależnością:
, = [MPa]
7id•
Współczynnik poprawkowy K uwzględnia nierównomierność rozkładu naprężeń w przekroju poprzecznym drutu i zależy od wskaźnika (krzywizny) sprężyny w = D/d. Najczęściej oblicza się go wg wzoru Wahla:
K = [(4w-1 )/(4w-4)]+ 0,615/w.
Współczynnik K można również obliczać ze wzoru Góhnera:
K= 1+1,25 (1/w) +0,875 (1/w)2+(1/w)3,
- lub ze wzoru Bergstrassera:
K = (w+0,5)/(w+0,75).
Wskaźnik sprężyny przyjmuje się najczęściej w = 4 + 9.
Strzałkę ugięcia sprężyny oblicza się ze wzoru:
[mm].
, 8P/D3 r
Gd4
Całkowita liczba zwojów sprężyny: gdzie: io= 2- dla sprężyn zwijanych na zimno o zwojach końcowych przyłożonych i szlifowanych lub nieszlifo-wanych, io = 1,5 - dla sprężyn jak wyżej oraz dla sprężyn zwijanych na gorąco o zwojach końcowych przyłożonych i szlifowanych.
Sztywność pojedynczej sprężyny oblicza się ze wzoru:
0=®^ [N/mml.
8 D3/
Obciążenie montażowe sprężyny:
0,1 Pmax — Pmin — 0,5 Pmax-
Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 5