LABORATORIUM PKM
Temat: Wyznaczanie charakterystyki elementów podatnych
zapewnia płynny ruch „wózka". Obciążenie elementu (np. sprężyny) realizowane jest przez zespół obciążający za pośrednictwem cięgien (13) zamocowanych do belki. Koniec prętów zakończony jest łącznikiem (14) (kształtownik kwadratowy: 20 x 20 x 2) oraz siłomierzem (10), który posiada zaczepy umożliwiające zadawanie obciążenia poprzez zestaw obciążników (6). Przetwornik siły ma na celu pokazanie wartości siły, jako kolejnego parametru niezbędnego do przeprowadzenia obliczeń. Ważnym elementem w konstrukcji stanowiska jest zespół odciążający (7, 8, 9) pozwalający na badanie elementów sprężystych w pełnym zakresie bez obciążenia wstępnego. Stanowisko wyposażone jest w program, który sygnalizuje kolejność wykonywania czynności pomiarowych i ukazuje wyniki na wyświetlaczu (12).
4.2 Przedmiot badań
Podczas eksperymentów prowadzonych na stanowisku, zależnie od programu badań, testom mogą zostać poddane cztery elementy sprężyste (trzy sprężyny oraz element gumowy) (rys. 7). Aby w sposób zamierzony i bezpieczny można było przeprowadzić pomiary należy zwrócić szczególną uwagę na mocowania badanych elementów sprężystych. Szczególnie istotne są mocowania sprężyn śrubowych i ich układów (rys. 7 a,b,c,e), które w stosunku do mocowanego elementu gumowego (rys. 7d) są mniej stabilne i wymagają odpowiednio zaprojektowanych utwierdzeń.
Mocowania mają postać gniazd (po obu stronach sprężyny) o odpowiedniej szerokości w zależności od rodzaju sprężyny i jej wymiarów. Mocowania - gniazda dodatkowo posiadają prowadzenie w postaci tulei o różnej średnicy. Takie rozwiązanie umożliwia odpowiednie prowadzenie sprężyny oraz zapewnia zachowanie bezpieczeństwa podczas pracy na stanowisku.
a) b) |
c) |
d) | |
e) |
Rys. 7. Elementy sprężyste i sposoby mocowań: a) sprężyna walcowa 1, b) sprężyna walcowa 2, c) sprężyna stożkowa, d) gumowy element podatny (odbój samochodowy), e) układ mieszany sprężyn.
Instrukcja do zajęć laboratoryjnych 8