Projektowanie systemów informatycznych
Element główny
Prawidłowo sformułowany dokument XML musi posiadać jeden element, który zawiera wszystkie inne elementy. Jest to tak zwany element główny, jego zawartość łącznie z nim stanowi ciało dokumentu XML.
Atrybuty
Atrybut to para złożona z nazwy i wartości. Najpierw podajemy jego nazwę (zakres dopuszczalnych znaków jest taki jak w przypadku elementów), następnie znak równości i ujętą w cudzysłowie jego wartość. Atrybuty umieszczamy w znacznikach początkowych, na przykład: <zamówienie id="l" data_wysłania="20.01.2005"> ... </zamówienie>. Element zamówienie ma dwa atrybuty o nazwach id, data_wysłania oraz wartościach odpowiednia 1, 20.01.2005, Znacznik początkowy może mieć oczywiście zero lub więcej atrybutów.
Encje
Encja to część dokumentu XML, która może zawierać tekst lub dane binarne. Istnieją dwie kategorie encji :
• parsowane (dane tekstowe)
• nieparsowane (dane tekstowe nie zawierające kodu XML, dane binarne)
Encja może włączać do dokumentu XML inne encje, poprzez zastosowanie odwołań do nich. Jeżeli encja odwołuje się do encji parsowanej w celu umieszczenia jej danych w dokumencie, to muszą one być poprawnie sformatowane. Każdy procesor XML powinien rozpoznawać encje predefiniowane, które odpowiadają znakom. Do zbioru tego należą:
Znak |
Sekwencja |
< |
< |
> |
> |
& |
& |
&apos | |
„ |
" |
Po stworzeniu dokumentu XML (encji), należy dokonać deklaracji encji w innym dokumencie, aby wykorzystać wcześniej zdefiniowane dane. W celu odwołania się do encji należy poprzedzić znakiem & jej zdefiniowaną wcześniej nazwę. Przykład przedstawia definicje encji o nazwie enc j a_l i odwołanie do niej:
<?xml version = „1.0"?>
<!ENTITY encja_l SYSTEM "dane/dane.xml"> &encja_l
Michał Bleja
Uniwersytet Łódzki