Projektowanie systemów informatycznych
1.1. Budowa dokumentu XML
XML (ang. Extensible Markup Langtiage) - rozszerzalny język znaczników. Jest to standard mający bardzo szeroki zakres zastosowań. Dokument XML składa się z następujących części:
• prologu -zawiera wersje dokumentu, komentarze, metadane o treści dokumentu
• ciała dokumentu - zawiera element pierwotny (korzeń) i elementy podrzędne
• epilogu - zawiera on komentarze i instrukcje dotyczące obsługi
Prolog
Prolog znajduje się na samym początku dokumentu. Rekomendacja W3C zaleca umieszczenie w nim wersji języka XML oraz standardu kodowania znaków. Do ich zadeklarowania służą instrukcje przetwarzania. Są one otoczone parą znaczników <? ... ?>. Po pierwszym znaku zapytania występuje słowo kluczowe, które interpretuje aplikacja przetwarzająca dokument. Treść instrukcji przetwarzania znajduję się pomiędzy tym słowem a znacznikiem ?>.
Przykład.
<?xml version="l.0" encoding="windows-1250"?>
Parametr version powyższej instrukcji przetwarzania informuje aplikację przetwarzającą o wersji języka XML, z którą zgodny jest dany dokument. Parametr encoding jest opcjonalny i określa standard kodowania znaków. Jego wartością domyślną jest UTF-8.
Komentarze
Komentarze muszą występować na zewnątrz wszystkich znaczników. Można je umieszczać w dowolnym miejscu dokumentu poniżej jego deklaracji XML. Zawierają zwykle objaśnienia i są ignorowane przez parser. Komentarze rozpoczynamy od <— ! i kończymy —>, na przykład < ! —
Tu wpisujemy treść komentarza —>.
Elementy
Element składa się ze znacznika początkowego, końcowego oraz treści między nimi zwanej jego zawartością. Nazwy elementów możemy tworzyć ze znaków postaci 0...9, a...z, A...Z,
Muszą one jednak zaczynać się od litery, podkreślenia lub dwukropka. Elementy mogą zawierać :
• inne elementy (typ elementowy)
• inne elementy i tekst (typ mieszany)
Zawartością elementu może być również wartość pusta. Możemy wtedy zapisać taki element w krótszej postaci, to znaczy piszemy
<element_pusty/> zamiast <element_pusty><element_pusty/>
Michał Bleja
Uniwersytet Łódzki