Gwałtowny rozwój Internetu i upowszechnienie dostępu do komputerów spowodował, że obecnie w sieci internetowej znajdują się olbrzymie zasoby nieuporządkowanej wiedzy. Już kilkanaście lat temu naukowcy rozpoczęli próby opisania i ustruktu-ralizowania danych i informacji dostępnych w sieci WWW w taki sposób, aby komputery mogły je odczytać. Prace te dążą obecnie do realizacji idei sieci semantycznej (Semantic Web) stworzonej przez twórcę WWW, Tima Bernersa-Lee. Sieć Semantyczna jest rozszerzeniem istniejącej sieci WWW o mechanizmy semantyczne, tak aby informacje dostępne w tej sieci były dobrze zdefiniowane i umożliwiały lepszą współpracę komputerom i ludziom [1]. Na rysunku 1.1 pokazano sposób, w jaki zorganizowane są standardy stworzone na potrzeby Sieci Semantycznej. Tworzą one hierarchiczną strukturę języków, w której języki niższego poziomu są wykorzystywane do zbudowania języków wyższego poziomu. W środku tej struktury znajdują się języki RDF, RDFS oraz OWL, służące do opisu ontologii. Ontologie są kluczowe dla idei Sieci Semantycznej, gdyż to właśnie one mają umożliwić komputerom zrozumienie informacji zawartych w sieci internetowej, a także wnioskowanie z tych informacji.
Rys. 1.1. Warstwy Sieci Semantycznej, czyli tzw. Tort Sieci Semantycznej (Semantic Web Layer Cake) [8].
Wg Grubera [4] ontologia to formalna specyfikacja pojęć i relacji pomiędzy nimi w pewnej dziedzinie wiedzy. Podstawowym fundamentem ontologii w Sieci Semantycznej są języki RDF oraz RDF Schema (RDFS). Zdefiniowany w 1999 roku język RDF pozwala opisywać zasoby sieci za pomocą tzw. „trójek RDF” (obiekt, właści-
5