3617207630

Konstrukcje Metalowe - Laboratorium

B. Badania radiograficzne

Kontrola radiograficzna polega na wykonywaniu radiogramów (obrazów wykonanych na błonie fotograficznej) badanych złączy za pomocą promieni X (Roentgena) lub promieni y, a następnie opisaniu zaobserwowanych na radiogramach wad.

Zasada wykrywania wad (nieciągłości) w badanych materiałach polega na zmianie natężenia promieniowania po przejściu przez badany przedmiot, co powoduje zróżnicowanie naświetlenia błony fotograficznej. Po wywołaniu błony wady wykrywa się je oceniając zarejestrowany obraz.

Materiał z pieciągłościami

Źródło promieni

TTn	nv\
iilUUIlilllllllil	Iiillilllliuillilllllliii

/ Wielkość natężenia promieniowania na powierzchni błony

Ocenę wadliwości spoin przeprowadzić można następującymi metodami:

•    Przez porównanie radiogramu spoiny z radiogramami wzorcowymi ujętymi w specjalnych atlasach;

•    Przez bezpośrednią ocenę wielkości wad (w mm) i ich nasilenia (liczba wad lub ich sumarycznej długości na wybranym odcinku);

•    Za pomocą ustalenia tzw. wadliwości ogólnej wyrażonej w % ubytku przekroju poprzecznego spoiny wskutek wad;

•    Na podstawie umownego opisu wad;

Zalety metody radiograficznej:

>    Metoda pozwala na wykrywanie wad wewnętrznych;

>    Błonę można przechować jako utrwalony zapis jakości złącza.

Nazwa wady, symbol	Określenie wady w przekroju	Określenie wady na radiogramie	Nazwa wady, symbol	Określenie wady w przekroju	Określenie wady na radiogramie
Pęcherz kulisty (Aa)			Żużel zwarty (Ba)
		TTTTSMD		Ule 2§H
Pęcherz kanalikowy (Ab)*	llHlll		Żużel pasmowy (Bb)*
		im Mit		Ul? ii§

Przykładowe wady wykrywane metodą radiograficzną

Temat 7: Wadliwość spoin.