3617207631

Konstrukcje Metalowe - Laboratorium

C. Badania ultradźwiękowe

Kontrola ultradźwiękowa stanowi bardzo czułą metodę wykrywania wad w metalu przez obserwację przebiegu drgań mechanicznych wielkiej częstotliwości przechodzących przez metal.

Falę ultradźwiękową wprowadza się do badanego przedmiotu przez głowicę (sondę) i odpowiedni płyn sprzęgający (wodę, olej). Wszelkie niejednorodności badanego przedmiotu, jak pęknięcia, żużle, pęcherze odbijają część wiązki fal ultradźwiękowych, która po powrocie do głowicy i ponownym przetworzeniu powoduje powstanie impulsu świetlnego na ekranie oscyloskopu (tzw. echo wady).

Znając geometrię badanego złącza oraz charakterystykę danej głowicy można na podstawie odległości impulsu echa wady od impulsu wejściowego ustalić położenie wady w rzeczywistości.

W celu wykrycia położenia wady i jej rodzaju (płaska: pęknięcie, przyklejenie, brak przetopu czy przestrzenna: pęcherze, żużle) wykonuje się ruchy równoległe i poprzeczne do osi spoiny a także obrotowe i orbitalne.

W zależności od wielkości wady (ubytek pola przekroju spoiny) i ich nasilenia (liczby wad na długości odcinka badanego) określa się wadliwość badanego złącza.

Zalety metody ultradźwiękowej:

>• Metoda pozwala na wykrywanie wad wewnętrznych;

> Brak działania szkodliwych dla zdrowia czynników (jak w metodzie radiograficznej -promieniowania jonizującego).

Temat 7: Wadliwość spoin.

-9-