3623317146

17

opisane. Zestaw cyfrowych danych DS1 można poddawać obróbce, co umożliwia przeprowadzenie kolejnego etapu z użyciem odpowiedniego komputera.

[0050] W kolejnym etapie 320, zestaw danych DS1 poddaje się obróbce w celu uzyskania końcowego ustawienia zęba obejmującego końcowy zestaw cyfrowych 5 danych DS2, w którym każdy ząb 100 znajduje się w żądanej pozycji 100', przykładowo jak opisano w US 5,975,893, który przytacza się w całości jako źródło literaturowe. Zasadniczo, dane 3D odpowiadające poszczególnym zębom, DST, zeskanowane uzębienie są oddzielone od siebie i repozycje danych DST użytkownika dla każdego zęba w oparciu o wygląd, z użyciem zasad lub 10 algorytmów lub zgodnie z zaleceniami dostarcza ortodonta.

|0051] W kolejnym etapie 330 i w oparciu o początkowy zestaw danych DS1 i końcowy zestaw danych DS2, trajektoria 3D lub ścieżka DSP pomiędzy początkową i końcową pozycją każdego zęba 100 jest mapowana i dzięki temu określana. Ścieżka 3D DSP może przybierać postać powierzchni okalającej 15 miejsce z obrazowania 3D dla każdego zęba 100 w miarę jak porusza się on od oryginalnej pozycji do pozycji 100'. Tę ścieżkę można również wizualizować jako ścieżkę „tunelowaną” w przestrzeni 3D oddzielnie przez każdy ząb 100 w miarę jak porusza się on do pozycji 100'. Takie wyznaczanie ścieżki obejmuje zapewnianie, iż ścieżka ta nie wpłynie negatywnie na ustawienie innych zębów w 20 uzębieniu. Do końcowej pozycji 100' każdy ząb zwykle dociera najkrótszą możliwą ścieżką, umożliwiającą również ruch innych zębów w łuku w optymalny sposób.

|0052] W etapie 325. część DS2, odpowiadająca drugiej powierzchni czołowej 134 i określana w niniejszym opisie jako DS2P, dostarcza danych 3D, a zatem 25 geometrii dla dolnego końca 44 każdej komórki 40. W etapie 335 część danych DSP będzie odpowiadać wewnętrznej geometrii części wyrównującej 46. Geometria górnego końca 42 może być ukształtowana zgodnie z planowanym umiejscowieniem środków dostarczających siłę, takich jak przykładowo sprężyna 52 lub środki nadmuchiwane 152, rodzajem sprężyny lub balonu i innymi 30 czynnikami i względami, które mogą być brane pod uwagę, dla każdej z komórek 40. Można zatem tworzyć cyfrowe przedstawienie DSU górnego końca 42 dla każdej komórki 40, etap 315.

[0053] Zestwy danych DS2P, DSPP, DSU dla każdej poszczególnej komórki są zatem zintegrowane w celu dostarczenia zestawu danych DSC przedstawiającego