3624816642

20

Operacja tętniaka aorty brzusznej polega na wszczepieniu w jego światło protezy naczyniowej. Można to osiągnąć stosując metody klasyczne albo endowaskulame.

Metoda klasyczna

Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym z dostępu przezotrzewnowego lub zaotrzewnowego. Cięcie pośrodkowe przezotrzewnowe można wykonać bardzo szybko i zapewnia ono szeroki dostęp do jamy brzusznej. Wiąże się ono jednak z większą ilością powikłań pulmonologicznych, powodowanych bólem pooperacyjnym. U pacjentów z niewydolnością oddechową czasem stosuje się dostęp zaotrzewnowy. Cięcie zaotrzewnowe biegnące wzdłuż zewnętrznego brzegu lewego mięśnia prostego zapewnia dobry dostęp do odcinka aorty zarówno nad jak i pod odejściem tętnic nerkowych, ale ogranicza dostęp do prawej tętnicy nerkowej i biodrowej (78). Jednocześnie nic jest możliwe dokładne zbadanie narządów jamy brzusznej położonych wewnątrzotrzewnowo. Wyjątkowo stosuje się prawy dostęp zaotrzewnowy (11). Jeżeli tętniak obejmuje również tętnice biodrowe wspólne i zewnętrzne, potrzebny jest także dostęp do tętnic udowych. Wykonuje się wtedy dodatkowo cięcia w pachwinach. W pierwszym etapie operacji dąży się do odsłonięcia przestrzeni zaotrzewnowej i zlokalizowania szyi tętniaka, na którą zakłada się zacisk naczyniowy. Na tym etapie konieczne jest odpreparowanic dwunastnicy, która zwykle przylega do przedniej ściany tętniaka. Należy także zwrócić uwagę na lewą żyłę nerkową, krzyżującą aortę zwykle tuż nad szyją tętniaka. W razie problemów ze stworzeniem warunków do założenia zacisku na aortę żyłę tą można podwiązać i przeciąć. W takiej sytuacji przecięcie powinno być wykonane jak najbliżej jej ujścia do żyły głównej dolnej, aby umożliwić odpływ krwi żylnej z nerki przez krążenie oboczne. W większości przypadków nie jest konieczne ponowne zespolenie przeciętego naczynia. Jeżeli tętniak zaczyna się bardzo blisko tętnic nerkowych lub jc obejmuje, bezpieczniej jest założyć zacisk ponad pnicm trzewnym zamiast między tętnicą krezkową górną a tętnicami nerkowymi (mniejsze zaciski zakłada się na naczynia trzewne i nerkowe). Wykazano większą śmiertelność śródoperacyjną (32% w stosunku do 3%) i częstszą niewydolność