larsen1317

47. Chirurgia naczyniowa 1317

2 Operacje tętniaków aorty piersiowej

Ryzyko związane z operacją w wypadku tętniaka aorty piersiowej jest duże, a znieczulenie jest zwykle szczególnym wyzwaniem dla anestezjologa: w razie ostrego rozwarstwiania tętniaka w obrębie klatki piersiowej śmiertelność wynosi 15-45%, a przy planowej resekcji tylko ok. 5-6%. Schorzeniem tym dotknięte są przede wszystkim starsze osoby z arteriosklerozą, które zwykle są dodatkowo obciążene innymi czynnikami ryzyka.

2.1 Etiologia i patogeneza

Najczęstszą przyczyną powstania tętniaka jest ar-terioskleroza. Inne przyczyny, takie jak pęcherzykowa martwica błony środkowej tętnicy lub urazy występują na dalszym planie. Pod względem pato-logiczno-anatomicznym wyróżnia się następujące dwie formy:

- tętniaka aorty,

- rozwarstwienie aorty.

Tętniak powstaje w wyniku rozszerzenia się aorty, natomiast rozwarstwienie rozwija się z powodu pęknięcia błony wewnętrznej, przez które krew przedostaje się pomiędzy ściany naczynia i wytwarza fałszywe światło. Czynniki predysponujące do powstania rozwarstwienia to:

- nadciśnienie tętnicze,

- cukrzyca,

- palenie papierosów,

- nadwaga.

2.2 Patofizjologia

Tętniaki mogą prowadzić do niedokrwienia narządów, do których dopływ krwi jest upośledzony lub przerwany z powodu krwiaka. W przypadku pęknięcia tętniaka powstaje krwawienie zagrażające życiu lub śmiertelne.

2.3 Klasyfikacja

Można wyróżnić trzy typy tętniaków rozwarstwiających aorty (ryc. 47.1):

- Typ I. Pęknięcie błony wewnętrznej i rozwarstwienie rozpoczyna się w obrębie aorty wstępującej i rozciąga najczęściej na całą długość aorty, aż do odejścia dużych naczyń. Ten typ występuje najczęściej, tj. w ok. 70% przypadków. U 50% pacjentów zajęta jest zastawka aortalna.

- Typ II. Rozwarstwienie zaczyna się w obrębie aorty wstępującej i kończy się proksymalnie od lewej tętnicy podobojczykowej.

- Typ III. W tym wypadku rozwarstwienie zaczyna się dystalnie od lewej tętnicy podobojczykowej i rozciąga się do aorty zstępującej, a czasami nawet do tt. biodrowych. W przypadku tętniaków typu III najczęściej przeprowadza się operacje planowe.

2.4 Obraz kliniczny

Tętniaki aorty wstępującej oraz tętniaki luku aorty

są przeważnie bezobjawowe. Tętniaki aorty zstępującej również często są odkrywane przypadkowo.

Diagnozę potwierdza się wykonując aortografię. Inaczej wygląda ostre rozwarstwianie aorty!

W tym przypadku należy pamiętać o tym, że:

I Ostre rozwarstwianie aorty jest przypadkiem nagłym, który musi być niezwłocznie leczony operacyjnie.

Typ I Typ II Typ III

Typ A (proksymalny) Typ B (dystalny)

Ryc. 47.1 Klasyfikacja tętniaków rozwarstwiających aorty.

1. Typ A (proksymalny).

2. Typ B (dystalny).