3654574604

Modyfikacja odpadów nieplastyfikowanego polichlorku winylu) 461

Rys. 1. Zależność modułu zachowawczego G' kompozytu PVC/N_m od temperatury

ratury są praktycznie takie same. Minimalnie lepszą stabilność termiczną (wyższa temperatura rozkładu T50 o 5 °C oraz nieznacznie mniejszy ubytek masy) zaobserwowano dla PVC z udziałem 3 % wag. napełniacza.

Tab. 3. Właściwości cieplne kompozytów PVC/N_m oznaczone metodą TGA

iE	T,0 °C	°C	Tm„, °C	T.^2 °C	Tma>3 °C	Całkowity ubytek masy w temp. 500°C
0	270	439	292	397	453	60,0 %
1	269	435	291	395	452	60,5 %
2	268	441	292	399	452	60,0 %
3	268	444	289	399	452	59,0 %

Tab. 4. Wartość modułu zachowawczego G' kompozytów PVC/N_m w temperaturze: -40,25,50 i 80 °C

% wag. Nm	G'(-40°Q,	G'(25°C), Mpa	G'(50°C), Mpa	G'(80°C),
0	2070	1600	1430	865
1	2610	1990	1730	960
^2	2070	1590	1340	474
^3	2730	2090	1840	1040

DMTA. Dynamiczne właściwości mechaniczne oceniano na podstawie zmian modułu zachowawczego G', modułu stratności G" i tangensa kąta stratności mechanicznej (tg8) służącego do wyznaczania temperatury zeszklenia (T_g) odpadów PVC na przykładzie PVC/N_m. Zastosowany nanonapełniacz w zakresie temperatury od -100 do 100 °C powoduje zwiększenie sztywności otrzymanych materiałów, o czym świadczy większa wartość modułu zachowawczego G' (Rys. 1, tab. 4). Powyżej temperatury 80 °C (T_g) następuje wyraźny spadek modułu zachowawczego G' odpowiadający procesowi a relaksacji segmentów makrocząsteczek PVC.

Wykres tangensa kąta stratności dla wszystkich poziomów napełniacza (1 -3 %) jest praktycznie identyczny z wykresem dla próbki nie zawierającej napełniacza i wykazuje jedno przejście relaksacyjne a (wyraźny ostry pik) oznaczony jako przejście szkliste T_g - jego wartości zestawiono w tabeli 5.

Tab. 5. Temperatura zeszklenia PVC/N_m

Nm, % wag.	T
0	94,5
1	94,5
2	94,0
3	94,0

Badano właściwości mechaniczne oraz strukturę otrzymanych kompozytów. W Tab. 6 przedstawiono właściwości mechaniczne i przetwórcze kompozytów PVC/N zaś w tab. 7 - PVC/N_m._a.

Nanokompozyty PVC/N charakteryzują się podobną jak zastosowany odpad PVC wytrzymałością na roz ciąganie i zginanie, nieco lepszym modułem przy zgina niu, co może świadczyć o większej sztywności tych kom pozytów. Próbka z 2 % wag. Napełniacza wykazuje więk szy moduł także przy rozciąganiu. Natomiast udamość otrzymanych kompozytów PVC jest mniejsza niż odpadu PVC (o 40 %). Prawdopodobnie nieco lepsze właściwości mechaniczne są efektem oddziaływań pomiędzy osnową polimerową PVC i PET obecnym w odpadzie a zastosowanym nanonapełniaczem o czym świadczy spadek wartości masowego wskaźnika szybkości płynięcia (MFR) kompozytów zawierających 2 - 3 % wag. napełniacza.

Kompozyty charakteryzują się nieco mniejszą wytrzymałością na rozciąganie i zginanie, wydłużeniem względnym przy zerwaniu, przy porównywalnej udar-

Przetwórstwo Tworzyw 5 (wrzesień - październik) 2013