9346692770

sprzętu medycznego produkowanego z polichlorku winylu) stanowią cewniki, wzierniki, ustniki do podawania powietrza, rurki i pojemniki do przetaczania krwi.

W przypadku protez i wszczepów zastępujących części organizmu stosuje się podobne polimery jak wymienione wyżej. W celu rekonstrukcji uszu używane są: polietylen, poliakrylan, polichlorek winylu) i silikony. Sztuczne zęby produkowane są z poliakrylanów. Polichlorek winylu) oraz poliestry to materiały służące do budowy wszczepów do żył krwionośnych, płuc, nerek, wątroby oraz żołądka. Tchawicę odbudowuje się dzięki zastosowaniu poliakrylanów, nylonu oraz silikonów. Wszczepy części kostnych są możliwe dzięki użyciu polietylenu, poliakrylanów, nylonu oraz poliuretanów. Sztuczne stawy zbudowane są zazwyczaj z poliuretanów i silikonów.

Polimery do użycia w medycynie muszą być specjalnie modyfikowane. Modyfikacja ta polega głównie na zwiększeniu ich adhezji i kohezji, a także na nadaniu materiałowi hydrofilowości, zwiększeniu jego ogólnej wytrzymałości i nadaniu mu istotnych dla celów użytkowych właściwości.

Modyfikację polimerów biomedycznych można przeprowadzić metodami chemicznymi oraz fizycznymi. Do metod chemicznych zalicza się główne metody:

♦    ozonową: powierzchnię polimeru poddaje się działaniu ozonu, a efekt zależny jest od czasu reakcji, który zazwyczaj waha się od kilku sekund do kilku minut;

♦    utleniania tlenem singletowym w reaktorach plazmowych;

♦    działania środkami silnie utleniającymi - np. roztworami dichromianu(VI) sodu, lub manganianu(VII) potasu - w roztworze kwasu siarkowego(VI);

♦    reakcji z chlorowodorem, bromowodorem, lub jodowodorem;

♦    przeprowadzania silaniazacji za pomocą n-propylotrimetoksysilanu;

♦    przeprowadzania polimeryzacji szczepionej;

♦    dołączania lekarstw do grup funkcyjnych na polimerach za pomocą odpowiednich reakcji.

Do metod fizycznych modyfikacji powierzchni polimerów zaliczają się głównie:

♦    wyładowania koronowe w powietrzu za pomocą plazmy niskotemperaturowej wytwarzanej elektrycznie w czasie 0,01-0,1 s;

♦    wyładowania plazmowe w powietrzu, argonie, tlenie, helu, chlorze za pomocą plazmy niskotemperaturowej wytwarzanej w wyniku działania fal radiowych w czasie od sekund do minut;

♦    oddziaływanie promieniowaniem elektronowym w akceleratorach elektronów wysokiej energii;

♦    oddziaływanie promieniowaniem radiacyjnym wytwarzanym przez źródło ⁶⁰Co lub wypalone pręty z reaktorów atomowych;

♦    oddziaływanie promieniowaniem ultrafioletowym;

♦    oddziaływanie promieniowaniem laserowym.

W dalszej części opracowania zostaną opisane dokładne przykłady zastosowania niektórych polimerowych materiałów biomedycznych.