3702672153

Ryc.l 1. Pionowe proporcje twarzy i wargi górnej i dolnej - Naini i Gili (2008).

Autorzy przedstawiają również „regułę pięciu”, w której twarz jest podzielona sześcioma liniami pionowymi na pięć odcinków, każdy równy w przybliżeniu jednej szerokości oka. Reyneke i Ferretti (2012) zauważyli, że kliniczna ocena twarzy jest najcenniejszą procedurą diagnostyczną. Powinna być ona przeprowadzona przy naturalnym położeniu głowy, ustawieniu żuchwy w pozycji spoczynkowej, rozluźnionych wargach. Autorzy uważają, że największy nacisk należy położyć na estetykę widoku od przodu, ponieważ w tej pozycji pacjent widzi się najczęściej. Podali oni dokładny pomiar „pięciu części”. Zewnętrzna jedna piąta twarzy jest mierzona od obrąbka ucha do zewnętrznego kącika oka, mezjalna jedna piąta - od zewnętrznego do wewnętrznego kącika oka (jej granica zewnętrzna powinna pokrywać się z kątem żuchwy), środkowa jedna piąta jest ograniczona wewnętrznymi kątami oczu i powinna być równa szerokości skrzydełek nosowych. Szerokość grzbietu nosa powinna stanowić połowę szerokości skrzydełek nosa, odległość między przyśrodkowymi brzegami tęczówek powinna pokrywać się z kątami ust. Symetrię twarzy według tych autorów wyznacza linia pośrodkowa przechodząca przez następujące struktury: punkt glabella, grzbiet,

12