ZTMAiPC Laboratorium Komputerowego Wspomagania Analizy i Projektowania
(b) Uzyskać informacje pomocnicze (help) dla funkcji utworzonej w p. (a). W celu realizacji zadania wprowadzić z linii poleceń:
»help funkcja_l
Skopiować zawartość okna edytora oraz wyniki działania funkcji do programu Wordpad.
(c) Utworzyć funkcję obliczającą wartość wyrażenia: y = 3^^, pobierającą od użytkownika wartości t\, <2 w postaci argumentów wejściowych i zwracającą wynik do zmiennej y. Wywołać funkcję z linii poleceń programu MATLAB. W celu realizacji zadania w edytorze programu MATLAB utworzyć następujący m-plik:
function y=funkcja_2(tl,t2) ^Nagłówek tl,t2-wejścia, y-wyjście y=(10*tl)/(3*tl+t2) ;
Zapisać plik pod nazwą funkcja_2.m (zatwierdzić sugestię edytora). W celu wywołania funkcji dla tl = 1, <2 = 1 wprowadzić z linii poleceń:
»wynik_f 2=funkcja_2(l, 1)
Przetestować działanie funkcji dla t\ = 2, <2 = 5, t\ =,7t/2, <2 = n, tl = <2 = 0.01. Skopiować zawartość okna edytora oraz wyniki działania funkcji do programu Wordpad.
(d) Utworzyć funkcje obliczające wartości następujących wyrażeń:
i. y = a + ^7 ^i+b+c ’ ai c — argumenty wejściowe,
ii. M — | log -j?~; E, Eq — argumenty wejściowe,
iii. Am — P (1 + m)mt’ r, m, t — argumenty wejściowe,
Każdą z utworzonych funkcji wywołać z linii poleceń dla dwóch dowolnych zestawów parametrów wejściowych. Skopiować listingi oraz wyniki działania każdej funkcji do programu Wordpad.
(e) Utworzyć funkcję obliczającą pierwiastki trójmianu kwadratowego y — axr + bx + c dla zadanych argumentów wejściowych a, b i c. Do wyboru rozwiązania w zależności od znaku wyróżnika trójmianu wykorzystać instrukcję warunkową if. Funkcja powinna zwracać dwie wartości (pierwiastki). Przetestować funkcję dla następujących zestawów parametrów wejściowych:
i. a = 1, 6 = 5, c = 5,
ii. a = 2, 6 = 2, c = 3,
iii. a = 1, 6 = 2, c = 1.
Skopiować listing funkcji oraz wyniki jej działania do programu Wordpad.
(f) Utworzyć funkcję obliczającą zadaną liczbę wyrazów ciągu Fibonacciego. Funkcja powinna umożliwiać wybór metody obliczeń. Metoda pierwsza wykorzystuje wzór rekurencyjny: Xk+i = Xk + Xk-i, dla Xo = x\ = 1. Druga metoda korzysta ze wzoru:
■
, A; = 0,1,2,.
Częstochowa 2007 13