396944921

Mieczysław Ronkowski Grzegorz Kostro Michał Michna Andrzej Wilk Marek Kamiński

MASZYNA SYNCHRONICZNA

BADANIE PRACY W SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM

1 Wprowadzenie

1.1 Model maszyny synchronicznej

Maszyna synchroniczna jest przetwornikiem elektromechanicznym (rys. 1.1) o trzech wrotach przepływu mocy, które fizycznie reprezentują: zaciski uzwojenia twornika „a", zaciski uzwojenia wzbudzenia „f" i koniec wału (sprzęgło) „m". Moc mechaniczna (dostarczana/obierana) P_m i moc elektryczna (odbierana/dostarczana) P_a ulegają przemianie elektromechanicznej za pośrednictwem pola magnetycznego - pola wytwarzanego uzwojeniem wzbudzenia. Energia pola magnetycznego jest energią wewnętrzną maszyny, gdyż przetwornik nie ma możliwości wymiany tej energii z otoczeniem.

Rys. 1.1 Maszyna synchroniczna (praca prądnicowa) - trójwrotowy przetwornik elektromechaniczny: przepływ energii/mocy wg konwencji grafów wiązań;

wrota układu mechanicznego „m" - dopływ energii mechanicznej przetwarzanej ma energię elektryczną, wrota (zaciski) obwodu twornika „a" - odpływ energii elektrycznej, wrota obwodu magneśnicy (wzbudzenia) „f" - dopływ energii wzbudzenia

Układ elektromechaniczny na rys. 1.2 przedstawia schematycznie uproszczoną strukturę elektromechaniczną 3-fazowej MS o wydatnobiegunowym wirniku wraz z ilustracją zasady jej działania.

Uzwojenia twornika MS jest 3-fazowe i równomiernie rozmieszczone w żłobkach stojana. Osie magnetyczne poszczególnych faz są względem siebie odpowiednio przesunięte w przestrzeni o kąt