1. Odczyn hemaglutynacji wirusowej - diagnostyka grypy
W październiku do lekarza zgłosiła się 52 letnia pacjentka z objawami: złe samopoczucie, gorączka, bóle głowy oraz bole mięśniowe, suchy kaszel, śluzowy katar, utrata apetytu. W wywiadzie ustalono, że pacjentka jest nauczycielem w szkole podstawowej i choruje na astmę. Lekarz, podejrzewając zakażenie wirusem grypy, pobrał wymaz z nosogardzieli i wykonał szybki test diagnostyczny w kierunku grypy. Uzyskano wynik negatywny. Celem potwierdzenia badania, materiał przesłano do laboratorium, gdzie zakażono nim permisywną linię komórkową (MDCK).
Po 5 dniach hodowli w zakażonej linii zauważono efekt cytopatyczny (CPE).
Z przygotowanego supernatantu wykonano test hemaglutynacji.
1. Jakie są inne metody laboratoryjnej diagnostyki grypy?
2. Jakie są możliwości leczenia i profilaktyki grypy?
DO WYKONANIA
Na szkiełko podstawowe nanosimy kroplę supernatantu znad hodowli komórkowej (MDCK). Dodajemy kroplę krwinek kurzych, mieszamy i odczytujemy wynik badania.
Wynik odczytujemy porównując uzyskany obraz z odczynami kontrolnymi K+ kontrola dodatnia, K- kontrola ujemna.
DEMONSTRACJA
Wykrywanie antygenów wirusów grypy A i B w wymazach z nosa za pomocą techniki immunochromatograficznej.
Szybki, jakościowy test in vitro wykrywający antygeny powierzchniowe H i N wirusa grypy typu A i B wyekstrahowane z próbek z dróg oddechowych.
INTERPRETACJA WYNIKÓW
Kolorowa linia w części okienka testowego oznaczonego “C”, wskazuje na właściwa pracę testu. Linia ta jest linią kontrolną.
Część okienka testowego oznaczona “T” wskazuje na wynik oznaczenia. Jest to linia testowa. Wynik dodatni: Obecność dwóch kolorowych linii w okienku testowym (“T” i “C”)
niezależnie, która pojawiła się pierwsza, wskazuje na wynik pozytywny.