4053063480

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1.    Urządzenia do wierceń

4.1.1.    Materiał nauczania

Urządzenia wiertnicze dzielimy w zależności od metod zwiercania skały na dnie otworu na udarowe i obrotowe.

Wiercenia obrotowe ze względu na siłę napędową potrzebną do obracania świdra przy wierceniu, dzielą się na: wiercenia ręczne obrotowe zwane okrętnymi (rys. 1) oraz wiercenia mechaniczne obrotowe zwane maszynowymi. W metodzie okrętnej przewodem są żerdzie, a w metodach mechanicznych rury płuczkowe.

W metodzie obrotowej mechanicznej zwierciny usuwane są z dna otworu przez tłoczoną płuczkę wiertniczą, a przy metodach udarowych specjalnym przyrządem w kształcie rury zwanym łyżką (rys. 1). Wiercenie z płuczką nazywa się mokrym, a bez płuczki suchym.

Wiercenie udarowe może ręczne lub mechaniczne, oraz suche i mokre.

Wiercenie udarowe polega na miarowym uderzeniu świdra o dno otworu. Ruch posuwisto--zwrotny świdra oraz liny wywołuje się za pomocą mechanizmu korbowego i wahacza.

Rys. 1. Wiercenie: a) okrętne ręczne, b) udarowe [2, s. 89]

Konstrukcja urządzenia wiertniczego wynika z technologii wiercenia. W zawiązku z tym inny zespół mechanizmów musi mieć urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów metodą udarową a inny zespół mechanizmów urządzenie przeznaczone do wiercenia otworów metodą obrotową. W wierceniu okrętnym ręcznym wykorzystuje się proste przyrządy wiertnicze, składające się ze świdra łyżkowego lub śrubowego, żerdzi oraz głowicy z drążkiem do obracania przewodu wiertniczego.

Również do płytkich wierceń stosuje się wiertnice z napędem mechanicznym, które mogą mieć różne rozwiązania konstrukcyjne, jeżeli chodzi o ramy do podtrzymywania przewodów wiertniczych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

6