4261639334

1.2 Opis działalności naukowej przed uzyskaniem stopnia doktora

Prace badawczą i jednocześnie magisterską w Zakładzie Fizyki i Chemii Materiałów Molekularnych, Instytutu Chemii Fizycznej i Teoretycznej Politechniki Wrocławskiej, rozpocząłem na czwartym roku studiów, pod kierunkiem dr inż. Stanisława Bartkiewicza. Już wtedy zakres badań skoncentrowany był na poszukiwaniu i badaniu hybrydowych układów ciekłokrystalicznych do zastosowań w optyce nieliniowej. Studia ukończyłem 2000 roku na Politechnice Wrocławskiej na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki, kierunek fizyka o specjalności Optyka.

Po zakończeniu studiów magisterskich, rozpocząłem studia doktoranckie na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki, w tym samym Zakładzie Fizyki i Chemii Materiałów Molekularnych, pod opieką naukową prof. dr hab. Andrzeja Miniewicza. Tematyka mojej pracy obejmowała charakterystykę różnego rodzaju hybrydowych układów ciekłokrystalicznych i polimerowych umożliwiających przetwarzanie informacji optycznej. Wykonałem serię badań dotyczących takich układów jak:

układy ciekłokrystaliczne zawierające poliwinylokarbazol domieszkowany trinitrofluorenonem

-    układy ciekłokrystaliczne w których polimer fotoprzewodzący poliwinylokarbazol domieszkowany był wybranymi pochodnymi oligotiofenów

-    układy w których w miejsce polimeru fotoprzewodzącego użyty został polimer fotoorientowalny poli{2-[6-(4,4’-nitroazobenzimino) heksylo] malonian oktanodiolu-1,8]}.

-    układy w których mieszanina ciekłokrystaliczna domieszkowana była organicznymi molekułami lub nieorganicznymi mikrokrystalitami.

Głównym celem było poszukiwanie i analizowanie właściwości fizykochemicznych i optycznych    nowych    materiałów    (mieszanin    ciekłokrystalicznych, polimerów

fotoprzewodzących, kryształów fotoprzewodzących, polimerów i molekuł fotochromowych w matrycach) będących jednym z    elementów    optycznie adresowanych paneli

ciekłokrystalicznych oraz na praktycznym zastosowaniu tego typu układów w optycznym, dynamicznym przetwarzaniu informacji.

Badania laboratoryjne poparte zostały obliczeniami komputerowymi za pomocą których przedstawiłem prosty model fotoindukowanych zmian współczynnika załamania światła w panelach ciekłokrystalicznych. Jednakże nietrywialność problemu zdecydowanie wymagała przeprowadzenia bardziej szczegółowej analizy i dalszych badań zarówno laboratoryjnych jak i z wykorzystaniem obliczeń komputerowych. Model ten, po zakończeniu już studiów

6